اولویت بندی اقدامات مورد نیاز برای تجدید حیات محله تاریخی عودلاجان تهران بر اساس نظر ساکنین

در پی بیش از دو دهه تهیه طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده (اعم از ارزشمند و تاریخی) در کشورمان، که به طور عمده در حوزه نظریه و طرح باقیمانده و کمتر به اجرا درآمده اند، امروزه به غفلت از سرمایه اجتماعی در اکثر قریب به اتفاق آن ها پی برده ایم. این کاستی جدی از سه عامل ناشی شده است:1 .گریز روزافزون ساکنین اصیل و جایگزین مهاجران اقشار طبقه پایین جامعه که عاری از حس تعلق به مکان هستند.2 .فرسودگی کالبدی فراگیر در بافت ها که در ظاهر، تخریب و نوسازی را گریز ناپذیر می نماید.3 .ماهیت اقتدار گرای برنامه های مداخله متمرکز.امروزه با بهره گیری از تجارب موفق جهانی از یک سو، و در جبران غفلت پیشین از سوی دیگر، احیای سرمایه اجتماعی باید به عنوان یکی از ارکان فرآیند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و تجدید حیات و روان بخشی مراکز ارزشمند تاریخی شهرها، در دستور کار قرار گیرد.از این رو در نوشتار حاضر، اولویت های طرح تجدید حیات عودلاجان، یکی از محلات پنجگانه تهران صفوی، با رویکرد معاصرسازی، و بر مبنای مشارکت و نظر شهروندان تهیه شده است.

Keywords:

مشارکت شهروندان , تجدید حیات , عودلاجان , محلات مسکونی