بهسازی لرزه ای پل های بتنی مورب با استفاده از روش اجزاء محدود

پلهای مورب به دلیل وضعیت هندسی ویژه، رفتار پیچیده ای را در زمان وقوع زلزله از خود نشان میدهند. شناسایی رفتار دینامیکی پل های مورب به هنگام وقوع زلزله و تحقیق در مورد عوامل تخریب آن با روش تحلیل غیرخطی، هدف این مطالعه بوده است. پارامترهای متغیر شامل استفاده و عدم استفاده از میراگرها (نئوپرن ها)، محصور شدگی پایه پل ها (استفاده از خاموت) و تفاوت در طیف های متفاوت لرزه ای وارده بر سازه بوده است. همچنین پارامترهای هدف شامل نیروهای برشی ایجاد شده شده در پایه پل و تغییر مکان ماکزیمم عرشه پل در نظر گرفته شد. به منظور بهسازی و درک صحیح رفتار پل، مدلسازی های مورد نیاز در محیط نرم افزار SAP انجام شده است. این نرم افزار قابلیت مناسبی برای مدلسازی سازه پل و انجام تحلیل های غیرخطی دارد. بر مبنای نتایج تحلیل مشاهده می شود که برای حالت عدم محصورشدگی بدون تکیه گاه های الاستومری، شتاب بیشینه قابل تحمل 0/24 برابر شتاب زمین بوده و برای حالت محصورشدگی آرماتورهای طولی و عدم وجود تکیه گاه های الاستومری شتاب بیشینه، 0/305 برایر شتاب زمین بدست آمده است. در حالتی که از تکیه گاه الاستومری استفاده شده است، سازه پل میتواند شتاب 0/384 برایر شتاب زمین را تحمل کند. لذا استفاده از تکیه گاه های الاستومری منجر به افزایش 45 %نسبت به حالت اول و 14 %نسبت به حالت دوم گردیده است.

Keywords:

پل های مورب , زلزله , بهسازی , SAP , مدلسازی , شتاب