مقایسه فنی و اقتصادی انتقال گاز طبیعی به روشGTL و تبدیل NGH

استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوخت ، از لحاظ زمانی نسبت به سوخت های جامد و مایع مانند زغال سنگ و نفت دیرتر آغاز شده است، اما سهولت استحصال و مصرف آن، دو عامل عمده ای است که گاز طبیعی را به سوخت غالب آینده تبدیل خواهد کرد. علی رغم این که ایران با دارا بودن حدود 16% از کل ذخایر گاز طبیعی جهان بعد از روسیه در رتبه دوم جهانی قرار دارد، سهم آن در تولید و صادرات بسیار ناچیز بوده(حدود 5%) و ایران را در رتبه هشتم تولیدکنندگان گاز طبیعی قرار می دهد. اگرچه ایران دارای ذخایر فراوان گاز طبیعی و سایر منابع انرژی فسیلی است که امکان استفاده از این منابع را برای پیشرفت اقتصادی و توسعه کشور نوید می دهد، اما در بازار رقابتی صدور و استفاده از انرژی دارای چالش هایی است. از این رو، با توجه به اینکه خاورمیانه از بازارهای اصلی مصرف سوخت دور است، هم چنین اکثر همسایگان ایران دارای منابع غنی انرژی هستند و نیاز چندانی برای واردات سوخت ندارند؛ بنابراین به منظور حفظ منافع کشور باید روش های نوین و به صرفه تری برای انتقال انرژی جایگزین نماید. در این مقاله سعی شده تا دو روش انتقال گاز درون منافذ تولیدشده توسط مولکول های آب موسوم به هیدرات گازی (NGH) و روش تبدیل گاز طبیعی به سوخت های مایع یا مایعات پایه برای تولید سوخت (GTL) معرفی شده و از جنبه های فنی، اقتصادی و ایمنی مورد بررسی و مقایسه قرار گیرند.

Keywords:

گازطبیعی , هیدرات , تبدیل گاز , NGH , GTL