معصومه شیخ ها - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای
نصیبه قاسمیان بورخیلی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای
ناهید خمری - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

آمار جهانی گویای این واقعیت است که روند رو به گسترشی از سکونت جمعیت در نواحی شهری کشورهای جهان و به ویژه کشورهای در حال توسعه در دهه های اخیر در حال جریان بوده است. این تراکم فزاینده به دنبال خود کاستی ها و ضعف های عمده ای ناشی از تاثیر حمل و نقل خودروهای شخصی بر روی امنیت محیطی و روانی ساکنین داشته و منجربه افزایش آلاینده های محیطی می گردد. در این راستا طی دهه های اخیر رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل ریلی به عنوان اندیشه و سیاست کنترل کننده جهت رفع و یا کاهش این اثرات سوء ارایه گردیده است. لذا در این پژوهش با هدف شناسایی، ساختار این رویکرد با مطالعاتی مبتنی بر رویکرد شهرنگر و اتخاذ مطالعات تاریخی به روش تحلیلیمسئله گرا در زمینه شناسایی ساختار و شاکله این رویکرد، اصول و مزایای آن و نحوه تاثیرگذاری آن بر برنامه ریزی شهری و منطقه ای پرداخته شده و در انتها نیز نتیجه گیری در این زمینه صورت پذیرفته است.

لاتین ،TODحمل و نقل، ریل پایه، توسعه حمل و نقل محور