زمانبندی جریان کارگاهی با فرض محدودیت بافر و زوال پذیری کارها در فضای عدم قطعیت با رویکرد یکپارچه شبیه سازی فازی و الگوریتم ژنتیک

در اکثر مطالعات زمانبندی جریان کارگاهی، ظرفیت بافر بین ماشین ها، بینهایت و زمان های پردازش به صورت قطعی و ثابت درنظر گرفته شده که این امر موجب تفاوت چشمگیری بین مسائل تئوریک و محیط واقعی تولید می گردد. در این مطالعه، مسئله ی زمانبندی جریان کارگاهی با فرض محدودیت بافر و امکان بلوکه شدن ماشین ها مورد توجه قرار گرفته است. همچنین، کارها زوال پذیر فرض شده و زمان های پردازش، متغیر و تابعی خطی از زمان آغاز عملیات درنظر گرفته شده است. این مسئله در فضای عدم قطعیت بررسی شده و برای توصیف این فضا از تئوری فازی استفاده شده است. تابع هدف دومعیاره ی مورد نظر، کمینه سازی مجموع وزنی زودکردها و دیرکردها است، که این مسئله در دسته ی مسائل پیچیده ی تولید بهنگام جای می گیرد. برای این مسئله یک مدل ریاضی غیرخطی فازی ارائه شده و برای حل آن، رویکرد یکپارچه شبیه سازی فازی و الگوریتم ژنتیک پیشنهاد شده است در نهایت بمنظور ارزیابی عملکرد رویکرد یکپارچه پیشنهادی به حل مسائل نمونه عددی در ا ندازه های مختلف پرداخته شده است. کیفیت حل و زمان حاسباتی، حاکی از کارایی بسیار خوب رویکرد پیشنهادی است.

Keywords:

شبیه سازی فازی , الگوریتم ژنتیک , زمانبندی بهنگام , جریان کارگاهی , بافر محدود , زوال پذیری کارها