تحلیل عناصر تصویر هنری در آیات مربوط به حیات بعد از مرگ

تصویر هنری، نمایانگر فرآیندی است که از یک سو به تصویر، مفهوم هنری بخشیده و آن رااز تعابیر عادی جدا می کند و از سوی دیگر زمینه نمایش حقایق ناپیدا و انتقال گنجینه های ذهنی بهمخاطب را فراهم می سازد و در عمق بخشیدن به معانی مورد نظر نیز کارایی دارد.در دامنه تصویرگری هنری، توصیف ها و ترسیم ها به گونه ای هستند که موجب لمس واقعیت هایورای متن می شوند؛ از این رو هر قدر تصوی رپردازی یک متن هنری تر باشد، خواننده یا شنوندهبیشتر و شدیدتر تحت تأثیر قرار می گیرد.قرآن کریم برای ملموس ساختن حقایق هستی، ازجمله مسلمات حیات آخروی، از این شیوهبهره برده و در پرتو استخدام عناصر هنری از قبیل عاطفه، تجسیم، تشخیص، تمثیل و حرکت ،بسیاری از معارف توحیدی و پدیده های آشکار و پنهان و بسیاری از معالم غیبی را، اعم از آنچهلباس هستی برتن کرده و یا در حیات اخروی رخ خواهد داد، تبیین نموده است.در این نوشتار، در جهت تشریح این شیوه، مصادیقی از تصویرگری های هنری مربوط به حیاتبعد از مرگ را برگزیده و با تکیه بر کاربرد این عناصر در ادب عربی، عناصر به کار رفته در اینآیات تبیین و تحلیل شده است.

Keywords:

زبان قرآن , تصویر هنری , رستاخیز , دوزخ , بهشت