نهج البلاغه دراندیشه صلاح عبدالصبور با رویکرد بینامتنیت فرهنگی

ادبیات معاصر عربی، دربردارنده مجموعه ای از مفاهیم نو و مدرن است که برخی از آنها راوامدار غرب می باشد. یکی از این مفاهیم، بینامتنیت اس تکه معادل آن در زبان عربی تناص است.بینامتنیت، رویکردی فرهنگی- اجتماعی است که در تمامی حوزه ها، به خصوص ادبیات رسوخکرده و تحولات شگرفی را در آن به وجود آورده و دارای نمودهای مختلفی است که عبارتند ازمکالمه گرایی، بینافرهنگی و رمز شناسی که در این جستار نمود بینافرهنگی آن در شعر یکی ازشاعران معاصر ادبیات عربی یعنی صلاح عبدالصبور، شاعر نوپرداز مصری مد نظر است. این نوشتاربر آن است تا رویکرد فرهنگی نهج البلاغه را با تحلیل محتوا و تکیه بر مفاهیم آن در ابیات او،مورد بررسی و تجزیه وتحلیل قرار دهد.در این مقاله، نهج البلاغه به عنوان فرهنگ خودی معرفیگشته، و سعی می شود تا مفاهیم موجود در آن از قبیل فقر، ایمان و شخصیت در شعر عبدالصبور،بررسی گردد تا نگاه جامعه شناختی او در بیان و اصلاح مسائل و مشکلات اجتماعی، تبیین گرددچراکه فقر، بی ایمانی را به همراه دارد و ایمان، جامعه را اصلاح می کند و گفتار نیک همراه با عملتکمیل کننده شخصیت انسان است.

Keywords:

نهج البلاغه , صلاح عبدالصبور , بینامتنیت و بینافرهنگی