حجت رسولی - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی تهران
قادر قادری - استادیار دانشگاه پیام نور

تأکید در قرآن کریم صرفاً ابزاری برای آرایش کلام نیست، هم چنان که نمی توان، آن طورکه برخی گمان می کنند، آن را «حشو» به حساب آورد واز آن بی نیاز شد. تأکید آمده در جای جای قرآن، همگی به اقتضای حال و مقام است، به گونه ای که اگر از سیاق کلام حذف شود، بخشیمهم از معنی از بین می رود. بنا بر این، اسلوب تأکید در سراسر قرآن ضمن این که جزو ساختاراصلی معنی بوده، متضمن معانی فرعی دیگری نیز هست که در نهایت به صورت یک نواخت ومنسجم معنایی کلی را پدیدار می سازد. تأکید در قرآن مانند یک تابلو نقاشی، که بسیار ماهرانهترسیم شده است، خود را می نمایاند و شگفتی وعظمت را به نمایش می گذارد. قرآن در تمام جاهاییکه در آن تأکید به کار رفته است، با کمال دقت، ملاحظه اقتضای کلام با حال ومقام را نمودهاست. یکی از این جایگاه ها سوره یوسف (ع) است.

قرآن کریم، نقد، زیبا شناسی، تقدیم، تأخیر، سوره یوسف (ع)