ارزیابی مواجهه شغلی راهبران متروی تهران با میدان های مغناطیسیدر فرکانس بی نهایت کم

مقدمه: مواجهه شغلی با میدا نهای مغناطیسی با فرکانس بی نهایت کم در راهبران قطار بخشی جدای یناپذیر از این وظیفه بوده و همین امر نگران یهایی را از نظر سامت شغل راهبری به وجود آورده است. مطالعه حاضر باهدف بررسی مواجهه شغلی راهبران متروی تهران با میدا نهای مغناطیسی در فرکانس بی نهایت کم طراحی شد.روش کار: به منظور سنجش مواجهه راهبران، از دو نوع قطار AC و DC داخل شهری و AC بین شهری از هر خط شامل خط 1، 2،4،5 نمون های به طور تصادفی انتخاب شد و پس از ایستگاه بندی، انداز هگیری چگالی شار مغناطیسی با فرکانس ب ینهایت کم به وسیله دستگاه سه جهته 1394- TES و با توجه به استاندارد IEEE std 644-1994 انجام شد. سپس مواجهه راهبران در هر یک از قطارها با حدود مواجهه شغلی کشوری مقایسه گردید. یافت هها: بیش ترین میانگین مواجهه در قطارهای AC بین شهری μT 1-1±2/5 و کمترین مقدارمربوط به قطارهای DC μT 0/0±31/2 ود. حداکثر مقدار مواجهه در راهبران قطارهای AC خط 9 μT) 5) و حداقل مقدار مربوط به همین خط μT 0/01 بود. حداکثر مقدار مواجهه در خطوط داخل شهری در قطار AC خط 1 μT 5/4 و حداقل آن مربوط به همین خط و قطار μT 0/08 بود. نتیج هگیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که در این مطالعه، همچون مطالعات مختلف دردیگر کشورها، هیچ یک از حالات مواجهه در قطارهای مختلف، میزان مواجهه از حدود مجاز مواجهه کشوری و بین المللی فراتر نرفته بود. هرچند این موضوع نباید مبنایی بر ب یخطر بودن این میدا نها قرار بگیرد

Keywords:

میدان مغناطیسی با فرکانس بی نهایت , کم , راهبر مترو , مواجهه شغلی