مرتضی سماواتی - استادیار گروه چشم پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
فرهاد فراهانی - استادیار گروه گوش و حلق و بینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
خسرو مانی کاشانی - عضو هیأت علمی گروه پزشکی اجتماعی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه و هدف : اشک ریزش یکی از مهمترین مشکلات انسداد اولیه مجرای نازولاکریمال بالغین می باشد. درمانجراحی این بیماری عمل DCR است. این عمل به دو روش اکسترنال و اندونازال انجام میگیرد. در این مطالعه نتایج و عوارض این دو روش طی سالهای ١٣٨٠ و ١٣٨١ در بیمارستان امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی همدان با هم مقایسه شده است.روش کار : این مطالعه به روش کارآزمائی بالینی تصادفی آینده نگر انجام شده است و در آن ٥٠ بیمار که انسداد مجراینازولاکریمال داشته اند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده و هر گروه به یک روش عمل شده اند مدت پیگیری بعد ازعمل ٦ و ١٢ ماه بوده است.نتایج : ٩٢ % بیماران هر دو گروه از نظر کلینیکی اپی فورا نداشته اند و در تست شستشوی مجرای اشکی ١٦ % گروه اکسترنال و٨% گروه اندونازال انسداد داشتند (P>0.05). میزان بیدردی در هفته اول بعد از عمل در گروه اندوسکوپیک صددرصد در گروه اکسترنال ٧٦ % بود ترشحات بینی بعد از عمل بطور واضحی در گروه اندونازال بیشتر از گروه اکسترنال وجود داشت. نتیجه نهائی : بر اساس یافته های مطالعه حاضر اگرچه نتایج عمل DCR به دو روش فوق مشابه هم است ولی همچنان روش انتخابی عمل در انسداد نازولاکریمال روش DCR اکسترنال می باشد.

باز کردن راه بین کیسه اشکی و حفره بینی ، جراحی روشها ، مجرای بینی اشکی