علی صدیقی - استادیار گروه ارتوپدی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
امیرمحمد نوالی - استادیار گروه ارتوپدی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
اصغر علمی - استادیار گروه ارتوپدی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
حسین اصلانی - دستیار گروه ارتوپدی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

مقدمه و هدف: روش استاندارد درمان شکستگی های شفت فمور جااندازی بسته و تثبیت با IM Rod اینترلاک می باشد ولی دراغلب مراکز ارتوپدی کشور ما ، به دلیل سختی روشهای موجود و نیاز به تختهای مخصوص اغلب از جا اندازی باز که پرعارضه تر از روش جااندازی بسته می باشد ، استفاده می شود . با توجه به اهمی ت این شکستگیها هدف از این مطالعه ارائه روشیجدید و نسبتا ساده جهت جااندازی بسته این شکستگیها با استفاده از پیچ های شانز می باشد.روش کار: در این مطالعه آینده نگر از نوع Case Series؛ 30 بیمار با شکستگی شفت فمور، روی تخت رادیولوسنت معمولی و درپوزیشن لاترال، با کمک پیچ های شانز تحت جااندازی بسته و تثبیت با IM Rod اینترلاک قرار گرفتند و بطور متوسط بمدت یک سال پیگیری شدند.نتایج : با این روش در 93/33 درصد موارد جااندازی بسته حاصل شد . متوسط زمان لازم برای جااندازی در 48 ساعت اول 9/23 دقیقه و بعد آن 19/7 دقیقه بود (P<0/05). بین مقدار وزنه برای کشش اسکلتال و زمان جااندازی نیز ارتباط معنی داری وجود داشت ،بطوریکه با وزنه 5 کیلوگرم این زمان 19/16 با حداکثر مقدار مجاز، 10/29 دقیقه بود. (P<0/05)13% بیماراندفرمیتی والگوس 5 تا 10 درجه ، 33 % چرخش غیر طبیعی رو به خارج اندام به میزان 5 تا 15 درجه و 37 % کوتاهی حداکثر 1 تا 3سانتیمتر داشتند. میزان عفونت ، نیاز به تزریق خون و گرفت استخوانی صفر بود.نتیجه نهایی : استفاده از پیچ های شانز یک روش بسیار کارآمد برای جااندازی بسته شکستگی های شفت فمور بودهو عوارض آن از سایر روشهای جااندازی بسته کمتر و یا مشابه می باشد .در صورت انجام جراحی در 48 ساعتاول یا اعمال کشش اسکلتال به میزان نزدیک به حداکثر مقدار مجاز ( 15 % وزن بدن ) موفقیت این روش بالاتر خواهد بود.

پیچ شانز ، جا اندازی بسته ، شکستگی های تنه استخوان ، میله داخل کانالی استخوان