معصومه فغانی - استادیار گروه آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
فهیمه محمدقاسمی - استادیار گروه آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
ابراهیم نصیری - استادیار گروه آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
مهدی نیکبخت - دانشیار گروه آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه و هدف: عوامل ژنتیکی مانند ژن P53 نقش مهمی در ایجاد سرطان دارند . موتاسیون و پلی مورفیسم روی عملکرد پروتئین P53 در سرکوب تومور اثر می گذارد . هدف از این مطالعه تعیین پلی مورفیسم اینترون 3 ژن P53 در کارسینومای مجرایی مهاجم پستان می باشد.روش کار: در این مطالعه مورد شاهدی 96 نمونه سرطانی از نوع کارسینومای مجرایی مهاجم و 96 نمونه کنترل در شهر اصفهان بررسی گردید . ژنوتیپ های مختلف ژن P53 با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تعیین شد و از آزمون مجذور کای برای تحلیل آماری داده ها استفاده گردید. نتایج : توزیع ژنوتیپی این پلی مورفیسم ژن P53 در گروه کنترل برای ژنوتیپ های A1/A1, A1/A2 به ترتیب 57/3% و 42/7% بود. توزیع ژنوتیپ مورد نظر در گروه سرطانی شامل 85/4% ژنوتیپ A1/A2 و 14/6% ژنوتیپ A1/A1 بود. اختلاف بین توزیع این پلی مورفیسم ژن P53 در گروه کنترل و سرطانی معنی دار بود (P<0.001). نتیجه نهایی: یافته ها نشان داد که پلی مورفیسم ژن P53 احتمالا یک عامل ژنتیکی مستعد کننده برای ابتلا به کارسینومای مجرایی مهاجم پستان می باشد و بهتر است این پلی مورفیسم را به عنوان یک مارکر مولکولی در بررسی ژنتیکی بیماران مبتلا به سرطانپستان در نظر گرفت.

اینترون 3 ، پلی مورفیسم ، سرطان پستان ، ژن سرکوب کننده تومور P53