سیمین دخت سلیمانی فرد - دانشجوی دوره دکتری انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
رضا ارجمند - دانشجوی دوره دکتری انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
سیدحسین حجازی - دانشیار گروه انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه و هدف: لیشمانیا تک یاخته ای ازخانواده تریپانوزوماتیده ازرده سارکوماستیگوفورا می باشدکه دارای دو مرحله ی قابلتشخیص در چرخه ی زندگی خود است. فرم پروماستیگوت، فلاژل دار و متحرک بوده و در روده پشه خاکی ناقل تکثیر می یابد .فرم آماستیگوت، غیر متحرک بوده و در داخل ماکروفاژهای میزبان پستاندار مستقر می گردد. یکی از راه های مبارزه مؤثر بایک میکروارگانیسم ، شناسایی آنتی ژن های هدف اختصاصی آن می باشد . همچنین تولید واکسن های کارآمد متضمن تعیینهویت و تولید و تخلیص ایمونوژن های مصونیت بخش است. هدف از انجام این مطالعه، یافتن محتوی پروتئینی آماستیگوت وپروماستیگوت، شناسایی پروتئین های هر مرحله از انگل، مقایسه این یافته ها و دستیابی به تفاوت ها و شباهت های آنها با یکدیگر بوده است.روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی بوده و برای نیل به اهداف از پیش تعیین شده، نمونه (L.major (MRHO/IR/75/ER از موش های Balb/c از قبل آلوده شده به محیط کشت NNN اصلاح شده و سپس به محیط مایع کشت سلولی RPMI-1640 انتقال داده شد. برای تهیه اشکال آماستیگوت از محیط RPMI-1640 با 5/5PH در دمای 37˚C و حضور 5% CO2 استفاده شد. الکتروفورز به روش سدیم دودسیل سولفات ((SDS-PAGE) انجام گردید و اوزان ملکولی باندهای حاصل از دو آنتی ژن مقایسه گردید. نتایج: باندهای مشترک میان هر دو فرم، باندهای با وزن ملکولی 130 تا 110، 96، 94، 90، 80، 65، 36 و 19 کیلودالتون بودند. باندهای مختص پروماستیگوت، باندهای با وزن ملکولی 22،28،46 کیلودالتون بود . همچنین باندهای 12 و 35 کیلودالتونی فقط در فرم آماستیگوت دیده شد.نتیجه نهایی : با توجه به نتایج مطالعه حاضر انگل لیشمانیا در مراحل پروماستیگوت و آماستیگوت واجد پروتئین های اختصاصیهمان مرحله است . طبق تحقیقات انجام شده آماستیگوت های اکسنیک و بافتی مشابه هستند در نتیجه با تکیه بر آنتی ژن هایاختصاصی هر مرحله، می توان در جهت طراحی و تهیه واکسن و داروهای مؤثر برضد انگل گام برداشت.

آماستیگوت ، پروماستیگوت ، دودسیل سولفات سدیم ، لیشمانیا ماژور