محمدداود محبی - استادیار گروه روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
امیر ادیبی - دستیار گروه روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

مقدمه : سندرم فار، پدیده ای نادر از کلسیفیکاسیون ایدیو پاتیک هسته های قاعده ای مغز است که عمدتا با علایم روانپزشکیمانند هذیان، توهم و افسردگی با علایم نورولوژیک حرکتی وشناختی تظاهر پیدا می کند. معمولا بطور تصادفی در برش نگاریکامپیوتری مغز بیماران دچار اختلالات روانی تشخیص داده میشود.معرفی بیمار: بیمار مردی 35 ساله است که با تابلوی بالینی کاتاتونی وهذیان های گزند وآسیب، توهمات بینایی وشنوایی درسال1391 در بیمارستان بهاران زاهدان بستری گردید . سابقه چند ساله ای از شروع علایم خفیف تر در زمینه استرس های متعددخانوادگی واجتماعی در وی وجود داشت. در معاینه روانی علاوه بر هذیان گزند .آسیب ، کندی سایکوموتور، عدم برقراریارتباط چشمی وکلامی، عاطفه کند ، خلق افسرده و اختلال در خواب، اشتها و عملکرد جنسی بارز بود. آزمون بهره هوشی مویدعقب ماندگی ذهنی پایین تراز نرمال وآزمون چندوجهی شخصیت مینه سوتا وجود پاتولوژی روانی باعلایم اسکیزو افکتیو رامطرح می کرد. در بررسی های پاراکلینیک علیرغم آنکه کلیه اندکسهای آزمایشگاهی سرمی مانند کلسیم و فسفر در محدودهطبیعی بود، کلسیفیکاسیون گسترده و متقارن ساختمانهای مغزی گزارش گردید.نتیجه نهایی: باتوجه به شرح حال وسوابق، معاینه وضعیت روانی و ارزیابی های پاراکلینیک در این بیمار، تشخیص سندرم فار مطرحگردید و بیمار تحت درمان با داروهای الانزاپین 16 میلی گرم روزانه وسیتالوپرام 20 میلیگرم قرارگرفت. پس از هفته سوم درمان،ارتباط بیمار بهتر شده، توهمات برطرف و شدت هذیان ها کاهش یافت همچنین خلق و وضعیت شناختی بیمار بهبود نسبی پیدا کرد.

اختلال اسکیزوافکتیو ، سندرم فار ، عقب ماندگی ذهنی