جواد فردمال - دانشیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماریهای غیر واگیر دانشگاه علوم پزشکی همدان
طاهره امیدی - کارشناسی ارشد آمار زیستی دانشگاه علوم پزشکی همدان
جلال پورالعجل - دانشیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماریهای غیر واگیر دانشگاه علوم پزشکی همدان
قدرت الله روشنایی - استادیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماریهای غیر واگیر دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه و هدف: روش رایج در برآورد بقا، مدل کاکس است که اعتبار نتایج آن، به پذیره مخاطرات متناسب وابسته است. روشk- نزدیکترین همسایگی یک روش ناپارامتری برای احتمالات بقا در جوامع ناهمگ نمی باشد. هدف این مطالعه مقایسه کارایی مدل کاکس و روش k- نزدیکترین همسایگی (KNN) است. روش کار: این مطالعه کوهورت گذشته نگر بر روی 475 بیمار دریافت کننده پیوند کلیه طی سال های 1390-1373 شهر همدان می باشد. اطلاعات از پروندههای پزشکی بیماران استخراج شد. مدت زمان بین پیوند کلیه و رد برگشت ناپذیر پیوند به عنوانپاسخ در نظر گرفته شد . برای مدل سازی داده ها، از مدل کاکس و روش KNN و برای مقایسه کارایی مدل ها از خطای پیش بینی نمره برییر استفاده شد. نتایج: از 475 گیرنده پیوند، 55 نفر (11/50%) رد پیوند داشتند . می زان بقای 5، 10 و 15 سال به ترتیب 91/70%، 84/90% و 74/50% بدست آمد. تعداد همسایگی بهینه با روش اعتبار سنجی متقاطع برابر 45 بدست آمد . نمره بری یر برای الگوریتم KNN در زمان های 5، 10 و 15 سال 0/003، 0/006 و 0/007 و برای مدل کاکس به ترتیب 0/036، 0/058 و 0/069 بدست آمد. روش KNN با تعداد همسایگی 45 خطای پیش بینی کمتری در زمان های 5، 10 و 15 سال نسبت به مدل کاکس دارد که نشان می دهد. این روش عملکرد بهتری دارد. نتیجه نهایی : نتیجه این مطالعه نشان می دهد که پیش بینی روشمتغیرهای پیشگو زیاد است، دقت بالاتری دارد KNN نسبت به مدل کاکس زمانی که حجم نمونه بالا و تعداد متغیرهای پیشگو زیاد است، دقت بالاتری دارد.

پیوند کلیه ، رد برگشت ناپذیر پیوند ، روش کاکس ، روش K- نزدیکترین همسایگی