باقی مانده حشره کش ایمیداکلوپرید در توت فرنگی گلخانه ای در شرایط نگهداری در یخچال

ایمیداکلوپرید از جمله حشره کش های رایج برای آفات مکنده در گلخانه ها است و به همین دلیل اطلاع از باقی مانده آن روی محصولات ضروری است. در این پژوهش تأثیر مدت زمان انبارمانی بر روند کاهش باقی مانده حشره کش ایمیداکلوپرید در میوه توت فرنگی بررسی شد. سم پاشی بوته های توت فرنگی با محلول ایمیداکلوپرید SC35 با غلظت یک در هزار انجام گرفت. آماده سازی نمونه به روش QuEChERS انجام شد که شامل استخراج باقی مانده آفت کش با استونیتریل و خالص سازی با استفاده از فاز جامد پخش شونده بود. برای اندازه گیری باقی مانده ایمیداکلوپرید در نمونه استخراج شده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا HPLC مجهز به آشکارساز فرابنفش UV استفاده شد. حد تشخیص دستگاهی 0/12 میکروگرم بر میلی لیتر بود و میانگین بازیابی روش 94/80 درصد محاسبه شد. داده ها در دو مدل کینتیکی، مرتبه اول و دونمایی برازش داده شد. نتایج نشان داد بهترین مدل برای توصیف روند کاهشی ایمیداکلوپرید مدل کینتیک مرتبه اول است. نیمه عمر ایمیداکلوپرید در دمای4-5 درجه سلسیوس 10/48 روز محاسبه گردید. میزان باقی مانده حشره کش ایمیداکلوپرید در اولین روز پس از سم پاشی در این محصول5/31 میلی گرم بر کیلوگرم اندازه گیری شد که این مقدار10/62 برابر بیشتر از حداکثر غلظت باقی مانده مجاز برای این حشره کش در توت فرنگی0/5 میلی گرم بر کیلوگرم تعیین شده توسط سازمان کدکس غذایی است میزان باقی مانده حشره کش ایمیداکلوپرید در میوه توت فرنگی پس از 20 روز انبارمانی نیز 3/36 برابر 1/68 میلی گرم بر کیلوگرم حد مجاز بود. بر این اساس، اگرچه نگهداری در یخچال ماندگاری میوه را بیشتر می کند، اما روند کاهش باقی مانده بسیار کند می شود

Keywords:

کچرز , کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا , مدل کینتیکی