سید علی حسین عباسیان - کارشناس ارشد حقوق عمومی ،دانشگاه شیراز
نادر مردانی - استادیار بخش عمومی و حقوق بین الملل دانشگاه شیراز

مجلس شورای اسلامی از نمایندگان ملت که بطور مستقیم و با رای مخفی مردم انتخاب می شوند تشکیل می گردد. انتخابات مجلس منطقه ای و بر اساسی حوزه های جغرافیایی انجام می گیرد و احراز نمایندگی بر اساسی اکثریت نسبی است. نمایندگان مجلس بار بسیار سنگینی بر دوش دارند. در این میان به منظور انجام این مسئولیت ها وجودیک سری قواعد رفتاری - انضباطی لازم به نظر می رسد. تبیین و شناخت این وظایف و حدود اختیارات نمایندگان مارا بر آن می دارد که به این پرسش پاسخ دهیم که آیا آن چه تبدیل به یک معضل برای پارلمان و به طور کلی حکومت ما شده است، برخورداری نمایندگان از حقوقی فراتر از سمت نمایندگیست وایا حقوق و اختیاراتی که از قانون اساسی بدست اورده اند درخور شان انهاست یا قابل تعدیل یا کم و زیاد می باشد ، این مسئله مارابر آن می دارد که وظایف واختیارات نماینده مجلس رابررسی کنیم . در این نوشتار موضوع مورد بحث به چهار فصل جداگانه تفکیک شده، تقسیم می گردد. در فصل اول ودوم با عنایت به تعریف و جایگاه و هم چنین تاریخچه پارلمان و قوه مقننه به تبیین وتعریف ارکان و اصول پایه ای - ساختاری مجلس ایران پرداخته شده و سپس ضمن تعریف نمایندگی ویژگی های آن نیز بررسی شده است.هم چنین مواردی را به تعریف و توصیف انضباط و ضرورت توجه به آن در نمایندگی پرداختیم. سپس در فصل سوم واخر مباحث را به صورت جزئی تر تفکیک و بررسی نمودیم. و با تلاش به رسیدن پاسخ مناسبی در جواب سوال اصلی با بیان مصونیت های نمایندگان ارتباط سمت نمایندگی و انضباط را عنوان کردیم. سپس با عنایت به تحقیق صورت گرفته با توجه به خللی که در این رابطه احساس می شود، لزوم تدوین قوانینی اصولی و الزام آور جهت منضبط کردن هرچه بیشتر نمایندگان در خصوص ایفای وظایف آن ها بیشتر مشاهده می شود.

قانون اساسی، نمایندگان مجلسی، انضباط، نظارت