بررسی وضعیت حقوقی اقلیت کرد در ترکیه در پرتو حقوق بین الملل و از منظر قانون اساسی ان کشور

اقلیت های قومی، زبانی، مذهبی و نژادی مختلفی در ترکیه زندگی می کنند. یکی از این اقلیت ها قوم کرد است که به عنوان بزرگترین اقلیت قومی و زبانی این کشور با مبارزات و تلاش هایی که برای شناسایی رسمی و کسب حقوق خود طی دهه ها و سالیان اخیر داشته و هم اکنون نیز ادامه دارد، تبدیل به چالشی تاریخی، وجودی و حقوقی برای دولت ترکیه شده است. چالشی که دولت این کشور را مواجه با مشکلات و معضلات پیچیده ی سیاسی و امنیتی در داخلی و فراتر از داخل نموده است. این مقاله تلاش خواهد کرد تا پس از نگاهی گذرا و اجمالی به ظرفیت های حقوقی و موضوعی حقوق بشر و بین المللی مرتبط با مقوله ی اقلیت ها، به بررسی حقوقی چالشی که در ترکیه به «مساله کرد» یا «واقیت کرد» از آن یاد می شود، بپردازد و از وضعیت حقوقی اقلیت کرد در آن کشور تصویری اولیه و البته تا حد امکان شفاف ارائه نماید. بدین منظور ابتدا با این پرسش ها مواجه می شویم که : اسناد حقوق بین الملل بشر چه نوع حقوقی را برای اقلیت ها درنظر گرفته است؟ در این خصوصی تامین و تضمین چه حقوقی را از دولت ها خواسته است؟ قانون اساسی دولت ترکیه نسبت به اقلیتهای قومی غیرترک چه نظری دارد؟ آیا این قانون موجودیت اقلیت های قومی، زبانی، نژادی و مذهبی را به رسمیت شناخته است؟ آیا حقوق خاص این اقلیت ها را مورد توجه قرار داده و آن را لحاظ نموده است؟ از این نظر وضعیت حقوقی اقلیت قومی- زبانی کرد در ترکیه به چه صورت است؟ این قوم در عملی از چه حقوق و رسمیتی برخوردار است؟ یافتن جواب این موارد در پاسخ اولیه به پرسش های موردطرح، در ادامه مورد پی جویی قرار می گیرد.

Keywords:

اقلیت ها , حقوق بشر , قوم کرد ترکیه