بررسی وضعیت موجود و مطلوب تکیه گاه های مسیر شغلی کارکنان

مدیریت مسیر شغلی، شاخه ای جدید در مدیریت منابع انسانی است که می بایست براساسی منطقی درست و بنا به هدفی معین طرح ریزی گردد. فرآیندی است که از طریق آن برنامه توسعه مسیر شغلی کارکنان در طول سازمان طراحی و بر اساس ارزیابی نیازهای سازمان، عملکرد و پتانسیل و ترجیحات شخصی افراد طرح ریزی و شکل دهی می گردد. امروزه به دلیل تغییر مدل های مسیر پیشرفت های شغلی، سازمانها نقش مهمی در مدیریت مسیر شغلی ایفا می کنند و کار کردهای مدیریت با در نظر گرفتن عملکرد کارکنان در سازمان می تواند افراد را در دستیابی به اهداف ارزشمند یاری رساند. در این تحقیق به بررسی مدل موجود تکیه گاههای مسیرهای پیشترفت شغلی کارکنان در بانک مورد نظر پرداخته و ارتباط بین وضعیت موجود و مطلوب تکیه گاههای مسیر شغلی کارکنان بانک مورد نظر شامل متغیرهای شایستگی فنی، اعتماد، استقلال، خلاقیت و نوآوری و احساسی ارزشی شخصی کردن، مورد بررسی قرار داده شده است. روشی پژوهشی از لحاظ هدف کاربردی و بل شیوه توصیفی تحلیلی مبتنی بر همبستگی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها مشاهده و پرسشنامه بود. نمونه گیری از جامعه آماری به روش تصادفی طبقه ای انجام شده است و باتوجه به نرمال بودن توزیع داده ها از آمار تی استیودنت استفاده شده است. نتایج پژوهشی نشان می دهد بین وضعیت موجود و مطلوب دیگر متغیرها در مسیر شغلی کارکنان بانک مورد نظر تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت بهتر با استفاده از تحلیل یافته های حاصل از تحقیق مشخص شد که بانک مورد نظر برای رسیدن به وضعیت مطلوب و افزایش بهره وری باید به تکیه گاه های شغلی کارمندان اهمیت بیشتری بدهد. همچنین پیشنهاداتی برای هریک از تکیه گاه های مسیر شغلی ارائه شده است.

Keywords:

مدیریت مسیر شغلی , مسیر پیشرفت شغلی , منابع انسانی