ناصر قادری - عضو هیئت علمی، دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان
علیرضا طلائی - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

جهت بررسی اثر کاربرد کود حیوانی و کود اوره بر عملکرد و برخی ویژگی های میوه توت فرنگی آزمایشی در سال های 1383-1381 در ایستگاه گریزه مرکز تحقیقات کشاورزی سنندج انجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ١٢ تیمار و ٣ تکرار صورت گرفت. در این پژوهش دو فاکتور کود حیوانی (در سطوح ٢٠ ، ٠ و ٤٠ تن در هکتار) و اوره (در سطوح ٠، 50، 100 و ١٥٠ کیلوگرم در هکتار) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد کود حیوانی و اوره اثر معنیداری بر عملکرد، وزن میوه، ماندگاری بعد از برداشت و وزن مخصوص برگ داشته اند. بالاترین میزان عملکرد در تیمار ١٠٠ کیلوگرم اوره در هکتار بدست آمد. ولی عملکرد در این تیمار تفاوت معنی داری با تیمار ٥٠ کیلوگرم در هکتار اوره + ٢٠ تن کود حیوانی در هکتار نداشت. از طرفی بالاترین میزان وزن میوه در تیمار ٥٠ کیلوگرم کود اوره و تیمار ٥٠ کیلوگرم کود اوره + ٢٠ تن کود حیوانی در هکتار بدست آمد. نتایج مربوط به ماندگاری میوه ها بعد از برداشت نشان داد که با افزایش مصرف کود اوره درصد تلفات میوه ها افزایش می یابد. همچنین نگهداری میوه ها در دمای پایین و سرد کردن به موقع آنها بعد از برداشت درصد تلفات را کاهش داد. بالاترین وزن مخصوص برگ در تیمار ٥٠ کیلوگرم کود اوره + ٢٠ تن کود حیوانی در هکتار بدست آمد. درصد اسیدیته و مواد جامد محلول تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد ٢٠ تن کود حیوانی در هکتار + ٥٠ کیلوگرم کود اوره بهترین تیمار در شرایط آزمایشی این پژوهش می باشد. از طرفی می توان با کاربرد کود حیوانی مصرف کود اوره را کاهش داده و در جهت کشاورزی پایدار حرکت نمود.

توت فرنگی، اوره، کود حیوانی، عملکرد، اسیدیته، مواد جامد محلول