اثر سیتوکینین ها، ساکارز و HQS-8 بر کیفیت و طول عمر گل های شاخه بریده رز رقم Red Gant

در این آزمایش اثر تیمارهای مختلفی شامل محلول نگهدارنده ( ٢٠٠ میلی گرم در لیتر ماده HQS-8 همراه با ٢٠ گرم در لیتر ساکارز) به تنهایی یا در ترکیب با بنزیل آدنین (BA) و تیدیازورون (TDZ) به صورت تیمار کوتاه مدت (پالسی) یا افشانه (اسپری) بر صفات مرتبط با پیری و همچنین طول عمر گل های شاخه بریده رز رقم رد جانت بررسی شد. تیمارهای محلول نگهدارنده و همچنین BA به میزان ٢٥ میلی مولار بصورت تیمار کوتاه مدت بعلاوه محلول نگهدارنده موجب حفظ وزن تر نسبی و میزان آب گلبرگ و برگ، افزایش میزان جذب محلول، جلوگیری از کاهش کربوهیدرات های گلبرگ و برگ، جلوگیری از تخریب پروتئین های محلول گلبرگ و کلروفیل برگ ها در طی دوره آزمایش شدند. میزان آنتوسیانین گلبرگ ها و قطر گل ها در تیمار ٢٥ میلی مولار BA بعلاوه محلول نگهدارنده بیشتر از محلول نگهدارنده به تنهایی بود. بیشترین طول عمر پس از برداشت گل ها نیز در دو تیمار فوق مشاهده گردید. با کاربرد سیتوکینین های مختلف بعلاوه محلول نگهدارنده نه تنها افزایشی در طول عمر گل ها نسبت به محلول نگهدارنده به تنهایی مشاهده نشد بلکه طول عمر آنها اندکی نیز کاهش یافت.

Keywords:

رز , طول عمر , تیدیازورون , بنزیل آدنین , قند