تأثیر پرتو تابی با UV-C بر کنترل پوسیدگی خاکستری و کیفیت پس از برداشت توت فرنگی (سلوا)

توت فرنگی به عنوان یکی از میوه های بسیار فسادپذیر در معرض حمله عوامل قارچی به ویژه قارچ بوترتیس سینرا (Botrytis cinerea) بوده بنابراین عمر انباری آن بسیار کوتاه می باشد. استفاده از ترکیبات شیمیایی مصنوعی برای کنترل پوسیدگی خاکستری توت فرنگی و سایر میوه هایی که به مصرف مستقیم انسان می رسند، دارای محدودیت هایی است. بنابراین استفاده از روش های غیر شیمیایی و سالم برای کنترل پوسیدگی خاکستری در محصولات باغبانی ضروری می باشد. پژوهش حاضر باهدف کنترل قارچ بوترتیس سینرا با استفاده از نور فرابنفش در طول موج 254 نانومتر انجام گرفت. پس از آلوده سازی میوه ها با قارچ بوترتیس سینرا، نور فرابنفش در شدت های 0، 0/25، 0/75، 1/5، 2/5 و 5 کیلوژول بر متر مربع روی میوه های آلوده شده تیمار شد و میوه ها در دمای 3 درجه سانتیگراد انبار شدند. سپس شاخص های کیفی از قبیل میزان پوسیدگی، رنگ، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، شاخص رسیدگی، ویتامین C و درصد کاهش وزن، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که تیمار فرابنفش در شدت های بهینه، از رشد قارچ بوترتیس سینرا جلوگیری کرده و در عین حال روی اکثر پارامترهای کیفی تاثیر مثبت دارد به طوری که میوه های تیمار شده با نور فرابنفش در شدت های بهینه در مقایسه با میوه های شاهد، میزان پوسیدگی قارچی پایین، سفتی بالا، ارزش های رنگی ( *b، *a، *L و زاویه هیو ) بهتر، درصد کاهش وزن کمتر، میزان مواد جامد محلول بیشتر، pH بالا و اسیدیته قابل تیتراسیون پایین تری داشتند. طبق نتایج می توان گفت که نور فرابنفش در شدت های بهینه، می تواند جایگزین مواد شیمیایی به خصوص قارچ کش ها در انبارمانی محصولات باغبانی بشود.

Keywords:

نور فرابنفش , توت فرنگی , قارچ , شاخص های کیفی