تغییرات قندها، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در مواجه با سرما در برخی از ارقام زردآلو (Prunus armeniaca L.)

دوره رکود در درختان میوه خزان کننده که در ماه های سرد سال اتفاق می افتد و فاکتورهای مؤثر بر آن تاکنون به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است. شناخت رکود و تغییرات متابولیکی درگیر در آن ما را در انتخاب گونه ها و ارقام مناسب به تنش های محیطی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تغییرات ترکیبات قندی، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در دوره رکود از ابتدای پاییز تا اواخر اسفند در جوانه های 6 رقم زردآلوی پیش رس طبس و نوری پیش رس (زودرس)، کتابی و شاهرودی (میان رس)، شاهرود 51 و شاهرود 29 (دیررس) در سال 1387-1388 در ناحیه گلمکان استان خراسان رضوی بررسی شد. نمونه برداری از جوانه های زایشی و رویشی از پانزدهم مهر ماه تا پانزدهم اسفند به فاصله زمانی سی روز یکبار از ارقام مورد مطالعه صورت گرفت. در بین ارقام مورد آزمایش بیشترین مقدار قند محلول ( 34/36 میلی گرم) در جوانه های رویشی رقم شاهرود 51 مشاهده شد که با سایر ارقام تفاوت آماری معنی داری نشان داده است. در جوانه های رویشی و زایشی پیش رس طبس بیشترین و رقم شاهرود 51 کمترین مقدار آب میان بافتی دیده شد که تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند، همچنین جوانه های رویشی رقم شاهرود 51 بیشترین پرولین را داشت که با سایر ارقام تفاوت معنی دار بود. بین دو نوع جوانه زایشی و رویشی در ترکیبات اندازه گیری شده و در ارقام زردآلو تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. در ماه های مورد آزمایش بالاترین مقدار قند محلول در دی ماه و بیشترین میزان پرولین در 3 ماه فصل زمستان دیده شد بیشترین نشاسته در مهر ماه همچنین کمترین مقدار آب میان بافتی در سردترین ماه سال (دی ماه) مشاهده شد.

Keywords:

رکود , کربوهیدرات , پرولین , آب میان بافتی , زردآلو , سرما