اثر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا

تأثیر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا (Cucumis melo var. reticulatus L. Naud. cv. Galia) رشد یافته در آبکشت مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار ( در هر تکرار 48 گیاه ) انجام گرفت. بذور خربزه گالیا در کانال های حاوی پرلیت و ورمی کولیت ( به نسبت V:V 3:1 ) کاشته شده و با نسبت های مختلف K/Ca ( 1/5، 2، 2/5، 3، 3/5، 4 ) تغذیه گردیدند. عملکرد خربزه و خصوصیات فیزیولوژیکی از جمله شاخص کلروفیل و نیترات دمبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان آزمایش کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات رویشی شامل سطح برگ، وزن تر و خشک اندام های هوایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که محلول های غذایی با نسبت های مختلف K/Ca تأثیر معنی داری (p=<0/01) بر عملکرد خربزه گالیا داشت به طوری که حداکثر عملکرد 9/65 کیلوگرم در بوته در نسبت 3 و حداقل 6/25 کیلوگرم در بوته در نسبت K/Ca برابر 4 به دست آمد. تأثیر تیمارها بر سطح برگ معنی دار شد و حداکثر سطح برگ در نسبت 3 مشاهده گردید. یک رابطه مثبت (R2=0/62) بین سطح برگ و عهملکرد به دست آمد. حداکثر شاخص کلروفیل نیز در نسبت 3 دیده شد. همچنین تأثیر تیمارها بر وزن تر و خشک برگ ها و ساقه ها و میزان نیترات دمبرگ معنی دار بود. تأثیر تیمارها بر درصد مواد جامد محلول (TSS) میوه ها معنی دار شد و حداکثر TSS در نسبت 4 مشاهده گردید. به این ترتیب به نظر می رسد که نسبت پتاسیم به کلسیم برابر 3 باعث افزایش رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا گردید بنابراین، تنظیم نسبت K/Ca در محلول غذایی برای حصول حداکثر عملکرد ضروری بنظر می رسد.

Keywords:

پتاسیم , خربزه گالیا , عملکرد , کلسیم , کلروفیل