تعیین خودسازگاری و خودناسازگاری برخی از ارقام گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd.)، گلابی اروپایی (Pyrus communis L.) و گلابی های بومی

پژوهش حاضر به منظور تعیین درصد خودناسازگاری در برخی از ارقام گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd) و گلابی اروپایی (Pyrus cummunis L.) در سال های 1385 و 1386 انجام پذیرفت. پس از جمع آوری دانه های گرده به منظور اطمینان از زنده بودن آنها، در شرایط درون شیشه ای مورد کشت قرار گرفتند. همچنین به منظور مطالعه میکروسکوپی رشد لوله گرده 48، 72، 96 و 120 ساعت بعد از گرده افشانی تعدادی گل برداشت و در محلول FAA تثبیت شدند. نتایج نشان داد هم زمانی در گلدهی بین ارقام گلابی آسیایی و ارقام گلابی اروپایی و بومی وجود دارد. نتایج مطالعه کشت دانه های گرده در گلابی های آسیایی و همچنین مطالعه میکروسکوپی رشد لوله گرده در تمام ارقام مورد مطالعه نشان داد که جوانه زنی دانه گرده 55 تا 70 درصد می باشد و در نتیجه دانه های گرده مورد استفاده در این آزمایش زنده و سالم بودند. همچنین رشد لوله گرده در اغلب ارقام مورد مطالعه در یک شوم انتهای خامه متوقف شد. نتایج مطالعات مزرعه ای براساس تولید میوه نهایی نشان داد که درصد تشکیل میوه در گلابی های آسیایی، اروپایی و بومی کمتر از 5% می باشد و می توان نتیجه گرفت که تمام ارقام مورد مطالعه خودناسازگار می باشند. بنابراین در برنامه های اصلاحی آینده به منظور تولید مواد گیاهی کافی و متنوع، دگر گرده افشانی در ارقام گلابی آسیایی و همچنین گلابی های آسیایی و اروپایی توصیه می گردد. به منظور تولید محصول بیشتر انجام آزمایشات گرده افشانی کنترل شده با استفاده از ارقام مختلف به عنوان والد گرده ده و والد بذری برای تعیین گروه های گرده افشانی در احداث باغ های جدید گلابی آسیایی در ایران ضروری است.

Keywords:

تشکیل میوه , دانه گرده , رشد لوله گرده , خودناسازگاری , گرده افشانی