بررسی اقتصادی-اجتماعی ذینفعان تالاب گندمان و تمایل آنها به مشارکت در احیا تالاب

اگرچه در سالهای اخیر توسعه ناپایدار تهدید عمده ای برای تالابها محسوب می شده و خساراتی گاه جبران ناپذیر به همراه داشته است، امروزه ارزش تالابها بیش از پیش مورد توجه دولتها و جوامع محلی قرار گرفته است. استفاده ازرهیافتهای مشارکتی در طرح های توسعه می تواند متضمن اجرایی شدن طرح ها و همچنین کاهش آسیب به این زیست بومهای حساس شود. تالاب گندمان در استان چهارمحال و بختیاری دومین تالاب استان به لحاظ وسعت و اهمیت تنوعزیستی بعد از تالاب بین المللی چغاخور می باشد که علاوه بر محیطی مناسب آبی برای گونه آندمیک ماهی گورخری، هر ساله میزبان پرندگان مهاجر می باشد. مطالعه حاضر بخشی از طرح مطالعه جامع تالاب گندمان به منظور دستیابی بهپروژه های احیاء تالاب می باشدکه طی آن سعی شده با استفاده از تکنیک پرسشنامه از ذینفعان( کشاورزان ، دامداران ،مسیولان محلی) در خصوص نوع ارتباطشان با تالاب و نحوه مشارکت در حفاظت آن پرسش شود. نتایج نشان می دهد که اقبال ذینفعان برای احیا تالاب قابل توجه می باشد اگرچه بسته به نوع بهره برداری از تالاب، نوع مشارکت و تمایلات نیزمتفاوت است. به عنوان مثال تمایل کشاورزان به توسعه گردشگری در منطقه بیش از دامداران می باشد د رحالیکه دامداران، گردشگران را عامل پراکندگی پسماندها و آتش سوزی می دانند. از ویژگی های مثبت جامعه محلی که می تواند در مشارکت آنها در احیا تالاب نقش مثبتی داشته باشد می توان به درصد بالای باسوادی، جوان بودن جمعیت و عدم تمایل آنها به شکار نام برد. همچنین جامعه محلی سابقه همکاری خوبی در اطفا حریق در تالاب گندمان داشته اند.

Keywords:

مدیریت زیست بومی , مشارکت مردمی , گردشگری , احیا تالاب ,