پوریا عطایی - دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
آرش نوروزی - دانش آموخته دانشگاه تهران
نسیم ایزدی - دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان
سمیه مرادحاصلی - دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

در مناطق روستایی و مزارع کشاورزی، جایی که آب به عنوان عنصر تاثیرگذار و اغلب به عنوان یک نهاده ضروری مزرعه استفاده می شود، تشکل های آب بران می تواند به عنوان گزیداری برای مدیریت منابع آبی و توسعه پایدار روستایی باشد. تشکیل انجمن های آب بران طی چند سال اخیر یکی از اولویت های مهم دولت بوده است. دولت با این تفکر بهره برداران را ترغیب به ایجاد اینچنین تشکل ها نموده است که با مدیریت مشارکتی آب می توان معضل کم آبی را تعدیل نمود و گام هایی را در راستای توسعه روستایی و کشاورزی برداشت. بر همین اساس، این پژوهش با هدف تحلیل مطالعات اجتماعی تشکیل انجمن های آببران دشت فیروزآباد انجام گردید. پژوهش مورد نظر با رویکرد کیفی اجرا گردید. جامعه آماری، بهره برداران شبکه آبیاری و زهکشی دشت فیروزآباد و کارشناسان دفتر مشارکت های مردمی استان فارس بودند که با استفاده از روش گلوله برفی 25 نفر از آنها انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختارمند و مشاهده بود. یافته ها نشان داد که تفاوت زمانی در مراحل ساخت شبکه، تفاوت وضعیت حقابه بران در بالادست و پایین دست شبکه و عدم اطمینان به وعده های مسیولین از چالش های تشکیل انجمن آب بران می باشد. همچنین، ساختار پیشنهادی تشکیل انجمن آب بران محدوده مورد مطالعه با هدف تلفبق منابع آب سطحی و زیرزمینی و همکاری مشترک شرکت آب منطقه ای، سازمان جهاد کشاورزی و انجمن صنفی تشکل های آب بران، ارایه گردیده است.

انجمن آب بران، توسعه پایدار روستایی، شبکه آبیاری و زهکشی، مشارکت روستاییان