مکان یابی خدمات آموزشی درمناطق هشت گانه اهواز با استفاده از مدل AHP در محیط GIS

بررسی برابری در توزیع فضایی خدمات و امکانات شهری از مهمترین عناوین در مطالعات شهری به شمار می آید. مکان های آموزشی یکی از کاربری های اساسی است که تخصیص فضا به این کاربری از موضوعات مهم برنامه ریزان و برنامه ریزی شهری می باشد. هدف این تحقیق نیز شناسایی الگوی فعلی توزیع فضایی سطوح آموزشی در مناطق 8 گانه کلانشهر اهواز می باشد. این تحقیق، از نوع کاربردی است. روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است. با به کارگیری روش AHP و همچنین ایجاد تغییرات موردنظر بر روی لایه های اطلاعاتی، به نتیجه ی موردنظر که تحلیل توزیع خدمات مراکز آموزشی می باشد دست یافته شد. در این مطالعه روش کلی بر این اساس استوار شد که مناطق نامناسب غربال شود، سپس تصمیمات اساسیتر بر روی مناطق باقیمانده اخذ شد و نتیجه ی نهایی یعنی تحلیلی بر توزیع خدمات آموزشی کلاس بندی گردید. یافته های پژوهش مبین آن است که در مناطق 8 گانه کلانشهر اهواز، توزیع فضایی خدمات آموزشی نامتعادل است، به طوریکه مناطق 3،8،7،2 به ترتیب در میان سایر مناطق وضعیت بهتری از حیث پراکنش سطوح آموزشی دارند. و مناطق ، 4،1 در رده بعدی قرار داشته، پایین ترین رتبه را مناطق 5 و 6 به خود اختصاص داده اند. این امر حاکی از کمبود سطوح آموزشی در این مناطق است. پس بنا بر یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود که برنامه ریزان شهری با رعایت توزیع مناسب سطوح آموزشی باعث تحقق عدالت اجتماعی در شهر شوند، این امرمی تواند در طرح های جامع شهری دیده شود، به این گونه که علاوه بر برنامه ریزی کالبدی، ابعاد اجتماعی توسعه نیز موردنظر برنامه ریزان شهری قرار گیرد.

Keywords:

توزیع خدمات آموزشی , مدل تحلیل سلسله مراتبی GIS , AHP , مناطق هشتگانه کلانشهر اهواز