مدیریت و توسعه شهری – روستایی، برنامه ای در جهت عدم مهاجرت جمعیتی

در حال حاضر به علت عدم وجود نگرش یکسان به ارایه خدمات شهری – روستایی و مهاجرت روز افزون جمعیت کشوری، شهری، روستایی به شهرها می توان بی سیمایی را در شهرهای کنونی احساس کرد. به زبان ساده تر تراکم نامعقول، دود، کثیفی، آشفتگی، یکنواختی بدنه شهری و بی اطلاعی شهروندان نسبت به محیط شهری، رشد بی رویه جمعیت شهری و شتاب بی رویه مجوزهای ساختمانی، عدم توجه به فضای باز، فضای سبز، فضای بازی و حتی فضای تهی که جای خود را با پرداخت پول و خرید تراکم داده است سزاوار تمدن و فرهنگ ما نیست. نقطه شروع مدیریت شهری به معنای نوین آن را بایستی در تحولات دهه 80 و 90 میلادی جست. متخصصین مدیریت معتقدند که مدیریت شهری، نوعی حکومت محلی و خودگردان برای جلب مشارکت پذیری مردم است که باعث سبک شدن بار دولت ها خواهد شد. به تعبیری دیگر مدیریت شهری، اداره ی امور شهر به منظور ارتقاء مدیریت پایدار مناطق شهر یدر سطح محلی با تبعیت از اهداف سیاست های ملی، اقتصادی و اجتماعی کشور است .همچنین مدیریت شهری به مثابه نظا می است که دارای ورود ی ها و خروجی های مشخصی باشد. درپژوهش پیش رو نمی توان به صورت مفصل به بیان تمام دیدگاه های مد نظر پرداخت ولی شاید با بیان بعضی از کلید واژه ها بتوان جرقه ای در ذهن خواننده ایجاد و موجب تفکر بیشتر در خصوص معذل مدیریت شهری و روستایی ایجاد نمود. پژوهش فوق از نوع کاربردی و به روش کتابخانه ای است که با استفاده از مطالعات میدانی تهیه شده و نتیجه تحقیق نشان می دهد از آنجا که شهر محصول کار سازندگان شده که مدام آن را بسته به احتیاج و امیال خود تغییر می دهند باید نگرشی جدید و اساسی و به دور از مدیریت سلیقه ای در قوانین و پایه ریزی جنبه های محیطی-اکولوژیک، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی-سیاسی، کالبدی- فضایی، مدیریت شهری- روستایی پایه ریزی شود.

Keywords:

توسعه شهری- روستایی , مدیریت شهری- روستایی