سهیلا خدابنده

با توجه به روی کرد معماری پایدار ونیز توجه میراث فرهنگی به ابنیه تاریخی بسیاری از دست اندرکاران این عرصه تمایل به حفظ ونگهداشت این ابنیه چهقدیمی وچه جدید را برای حفظ ونگهداشت اآن دارند چند دهه از مطرح شدن معماری پایدار در عرصه معماری می گذرد و مجامع بین المللی راهکارهای بسیاررا برای تکمیل و تکامل آن ارایه نموده اند. قطعا اصول معماری پایدار که همان حفظ انرژیهای طبیعی، کاهش استفاده ازسوختهای فسیلی و همزیستی با محیط و اقلیم است باید مد نظر طراحان و فعالان عرصه معماری قرار گیرد. معماری شهر تهران یکی از نمونه های موردی ان می باشد که معماری مدرن در کنار معماری بومی است که چنان به هم امیختگی سنتی و مدرن است که آدمی را گیج می کند . شهر بستر قدیمی را داراست یا مدرن این در هم پیچیدگی انسان به این فکر وا میداردکه ابینه های تاریخی فرهنگسرا ها ونیز پارک ها ومساجد .راجز الوییت طرح برای حفظ ونگداشت ان کوشید .این درآمیختگی با بستر و توجه به قابلیت ها و محدودیت های آن باعث همسو شدن معماری وجلب نظر مخاطبان به ایده های بهتر درمعماری تهران و راههای توسعه و حفظ و معماری پایدار ان شده است. است، سبک معماری این ساختمانها قدیمی در کنار ساختمانهای مدرن در همان بهم ریختگی منظر ونیز نیاز توجه بیشتر به فضا های خارجی و نما ونیز توجه بیشتر مسیولین به زیبا سازی شهر این مقاله استخراج ویژگی های نهان معماری پایدار در معماری تهران ونیز راههای جذب بیشتر مخاطبان به این مسیله است. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه و مقاله و نشریه است .نتایج بدست آمده از این پژوهش به روشن شدن اصول پایدار نهفته در معماری تهران منجر خواهد شد.

معماری پایدار، ، معماری سنتی، ایران ، معماری تهران ، طراحی پایدار،ابنیه تاریخی