بررسی تغییرات پروفیل بستر در قوس ها در اطراف آبشکن ها

جهت بررسی روند فرسایش در قوس و تعیین دقیق محدوده فرسایش پذیر از سه آزمایش طولانی مدت استفاده گردید. مکانیزم رودخانه ها به گونه ای است که مقطع یک رودخانه به مرور زمان دچار تغییرات شدید می گردد. این تغییرات بویژه در قوس رودخانه ها مشهودتر است. انسداد قسمتی از آبراهه توسط آبشکن باعث انتقال بردارهای ماکزیمم سرعت به مرکز رودخانه شده و در نتیجه گود شدن آن قسمت از رودخانه می گردند. که این از دیگر اهداف احداث آبشکن به حساب می آید. بدین ترتیب با انتخاب یک آبشکن مناسب با طول مشخص می توان سطح بستر را تنظیم نمود. فضای بین دو آبشکن متوالی به عنوان محدوده آبشکن شناخته می شود. جریان در این محدوده تشکیل یک گردابه را می دهد که این گردابه از آنجا که حالت افقی دارد، رسوبگذار بوده و این باعث رسوبگذاری در محدوده بین آبشکن ها می گردد.از آنجا که هدف از انجام این آزمایشات بررسی الگوی فرسایش در قوس و بدون حضور آبشکن ها بوده، در ابتدا با استفاده از آزمایشات اولیه سرعت آستانه ذرات در قوسی تعیین شد. بر همین اساسی کلیه آزمایشات در محدوده سرعت آستانه حرکت رسوبات که با استفاده از دیاگرام شیلدز برابر 35 0 متر بر ثانیه محاسبه گردید، انجام شدند.از مهمترین نتایجی که می توان از آزمایشات مربوط به پروفیل بستر استخراج نمود، محل آغاز فرسایش و محدوده آن در قوس می باشد. هر سه آزمایش صورت گرفته نشان می دهند که فرسایش صورت گرفته در ابتدای قوس بسیار ناچیز بوده و می توان از آن صرفنظر کرد.

Keywords:

پروفیل بستر , قوس , آبشکن , فرسایش , رسوبات