بررسی تاثیر مقدار و فاصله پی منفرد بر ناپایداری شیروانی های خاکی در حالت لرزهای و تعیین حالت بهینه

عبارت شیروانی به هرگونه سطح شیبدار طبیعی و یا مصنوعی زمین اطلاق می گردد که ممکن است به صورت خاکی، سنگی و یا ترکیبی از این دوباشد. وقوع ناپایداری و لغزش در شیروانی طبیعی و مصنوعی، ازجمله پدیده هایی است که در ایران و در بسیاری از نقاط جهان به وفور رخ میدهد.جابه جایی و لغزش توده زمین، اعم از خاک و سنگ، اثرات مخرب فراوانی بر راه های ارتباطی و تونل ها، خطوط آب وفاضلاب و حتی ساختمان ها وغیره می گذارد. وقوع گسیختگی در شیروانی ها و همچنین خاکریزها ممکن است با وقوع تغییر مکان محدود و یا تغییر مکان های بزرگ همراهباشد، که در هر دو صورت موجب بروز مشکلات و یا خرابی برای سازه های واقع بر روی شیب و یا بخش پایینی آن خواهد شد. بنابراین، باتوجه به اهمیت این موضوع در اینجا به بررسی تاثیر سربار و فاصله پی از تاج شیب در حالت لرزهای با استفاده از نرمافزار المان محدود Plaxis 3Dپرداخته شده است. نتایج مدل سازی ها نشان می دهد که پی هایی که تحت بار استاتیکی نشست زیادی دارند تحت بار زلزله نیز نشست بیشتری را تجربهخواهند کرد. همچنین با افزایش میزان بار وارده در تاج شیب ضریب اطمینان آن نیز کاهش می یابد.

Keywords:

شیروانی , ضریب اطمینان , بار لرزه ای , نشست , ظرفیت باربری