سعید ایزدی - دانشجوی دکتری معماری ، مدرس موسسه غیرانتفاعی روزبهان
پریسا سهرابی مروشی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری (موسسه غیرانتفاعی روزبهان)

شهریا محله یک واقعیت مسلم اجتماعی است که، به طور کلی می توان آن را در انسان ها و فضاها خلاصه نمود. ما انسان ها جدای از محیط پیرامون خودنیستیم. به راستی می توان گفت که محیط ما سرشار از اطلاعات بالقوه (واقعیت) است. بدین ترتیب درارتباط بین انسان و محیط سه عامل اساسی وجود دارد.فرد، محیط و ارتباط میان آن ها نقش بسزایی دارد. این پژوهش در راستای سیمای شهراز دیدگاه کوین لینچ (راه، لبه، گره، نشانه، حوزه) جهت عوامل موثربرمحیط با مخاطب برقرار می کند. جهت ارزیابی این موضوع، محله ی آب انبار نو در ساری را به عنوان نمونه موردی انتخاب کردیم زیرا ساختار کالبدی این محله کم تر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته، با توجه به اینکه یک بافت تاریخی و ارگانیک و ارزشمند می باشد. حفظ تجارب ارزنده گذشتگان در معماری و شهرسازی بومی ایران، نه تنها یک وظیفه اجتماعی و فرهنگی است، بلکه باعث تداوم فرهنگی و تقویت هویت ملی می شود. این پژوهش بر آن است تا با مطالعه تطبیقی و تحلیلی محله آب انبار نو به عنوان نمونه موردی این محله را با نگاه لینچ تطبیق داده و پی ببرد که تا چه حد این محله با دیدگاه لینچ مطابقت دارد و هم چنین با ساکنین این محله مصاحبه گردیده تا درصد رضایت آن ها از زندگی در این محله مورد بررسی قرار داده شود و در نهایت از نتایج مثبت و منفی این پژوهش در راستای بهبود محلات قدیمی و حفاظت از آن و در راستای بهبود شهرهای جدید استفاده گردد.

محله آب انبار نو ساری، کوین لینچ، سیمای شهر، فرد، محیط