معرفی یک معادلۀ جدید برای پیش بینی زمان مخروط شدگی آب

یکی از متداول ترین و شناخته شده ترین مشکلات چاه های تولیدی، بروز پدیده مخروط شدگی می باشد. معمولا مخروط شدگی برای توصیف مکانیسمبالاآمدگی آب یا پایین رفتگی گاز به سمت مشبک های چاه تولیدی به کار می رود. تولید با دبی های بالا بروز این پدیده را تشدید می کند و موجب تولیدسیالات ناخواسته از چاه می شود که در این وضعیت تجهیزات سطح الارضی با مشکلات جدی مواجه می گردند. فلذا پیش بینی و به دست آوردن دقیق زمانمیانشکن شدن مخروط به منظور پیش بینی رفتار مخزن و تصمیم گیری برای واحدهای تولیدی سطح الارضی بسیار حایز اهمیت است. تاکنون دو روش تجربی شناخته شده در دنیا برای پیش بینی زمان میانشکن در میادین مورداستفاده قرار می گرفته است. علیرغم سادگی این دو رابطه، متاسفانه دارای خطای زیادی هستند و بعضا در بازه زمانی محدودی قادر به ارایه جواب می باشند، به عبارت دیگر دو رابطه پیشین تحت شرایط و هندسه خاص به کار می روند. این تحقیق بر آن است یک رابطه تجربی دقیق تر نسبت به روابط موجود جهت محاسبه زمان میانشکن شدن مخروط آبی معرفی کند و اثر پارامترهای مختلف را روی آن موردبررسی قرارگرفته است. این رابطه شامل تعدادی از کمیت های مخزن همچون خصوصیات سنگ، سیال و چاه بوده که بر پایه نتایج حاصل از شبیه سازی یک مدل مصنوعی به دست آمده است. همچنین این رابطه به صورت بی بعد معرفی شده تا بتواند تمامی مخازن همگن را پوشش دهد. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان داد، میزان خطای رابطه معرفی شده در این مقاله از روابط تجربی قبلی به طور چشمگیری کمتر و همچنین دامنه کاربرد آن گسترده تر می باشد. علاوه براین، تحلیل نمودار عنکبوتی اثر پارامترهای مختلف بر زمان نسوخ نشان داد که در بین پارامترهای در نظر گرفته شده، پدیده مخروط شدگی به نسبت زیادی به دانسیته نفت، گرانروی نفت و دبی تولیدی حساس می باشد و کمترین حساسیت را به ضخامت مشبک کاری، ویسکوزیته آب و تراوایی دارد.

Keywords:

مخروط شدگی , رابطه تجربی پیش بینی زمان نسوخ , مخروط بی ثبات , مخروط پایدار