نفیسه اسماعیلی رادور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد هیدج
علیرضا جزء پیری - گروه معماری واحد هیدج، دانشگاه آزاد اسلامی هیدج، ایران

در این نگارش با تاملی بر اندیشه های لویی کان و صارمی، به بررسی مفهوم معماری و عملکرد در آراء ایشان و در نهایت به تاثیر آن در طراحی آثارشان پرداخته شده است. گرچه لویی کان و صارمی از بزرگترین معماران سبک معاصر می باشند، اما بسیاری از ما آنطور که باید و شاید با اندیشه ها و آثار آنها آشنا نیستیم. روش پژوهش حاضر تحلیلی- توصیفی می باشد. می توان چنین بیان نمود که؛ معماری کان را در پنج اصل: احساس ترکیب در کل بنا، استفاده از مواد و مصالح ساختمانی متناسب با طبیعت آنها، احساس فضای معماری به عنوان هدف اصلی، اهمیت نور به منزله بخشی از طرح، تناسب ها و ارتباط های معمارانه طبقه بندی کرد و بیان نمود که لویی کان با سخنان و با آثار معماری خود سکوت را شکست و بر سکون تفوق یافت و به نسلی جوانتر از خود آموخت که در ارزش های حاکم بر زمان نیز می توان تردید کرد و می توان پیشرفت را در تداوم گذشته در آینده جستجو کرد؛ و معماری صارمی را در چهار بخش: احترام به طبیعت، تبعیت حجم از عوارض زمین، مجزا نمودن در بخش عملکردی و معمارانه و کاربرد احجام ساده می توان طبقه بندی نمود و بیان کرد که صارمی بر این اعتقاد است که باید یک ارتباط حسی با ارزش های گذشته وجود داشته باشد؛ ابتدا باید میراث خود را درک کرد، آنگاه در هنگام خلق یک چیز جدیدی، به نوعی آن را فراموش نمود.

اندیشه، لویی کان، علی اکبر صارمی، معماری، اثار