مریم ملکی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی نقشهبرداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران
فرید کریمیپور - استادیار دانشکده مهندسی نقشهبرداری و اطلاعات مکانی، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران

آدرس یک تو صیف زبانی از یک مکان یکتا بر روی زمین است که در آن از ترکیبی از نام معابر، شماره مناطق، کدپستی و ... استفاده می شود. با این حال، علاوه بر ا شاره به مق صد، آدرسها درجهای از اطلاعات را برای ناوبری به سوی مق صد نیز با خود به همراه دارند. کشورهای مختلف، سیستمهای آدرس دهی متفاوتی با مولفههای متنوع دارند که اغلب، در یک قالب از پیش معلوم ارایه میشوند. در حالی که در برخی کشورها از جمله ایران، استاندارد خا صی برای آدرسدهی وجود ندا شته و آدرسها بر مبنای درک مکانی انسان و به صورت تو صیفی بیان می شوند. بدیهی ا ست کارکرد یک سیستم آدرس دهی برای هدف ناوبری، بستگی به ماهیت و نوع مولفههای مورد ا ستفاده در آدرس دارد. در این مقاله، به طور خاص به برر سی عملکرد سیستم آدرسدهی توصیفی رایج در کشور برای ناوبری پرداخته و مزایا و معایب آن را بیان خواهیم نمود.

سیستمهای آدرسدهی، آدرس دهی توصیفی، ناوبری، توصیف مقصد