تاثیرتغییر کاربری اراضی برروی اندخته کربن آلی و کربن معدنی درخاک سطحی شهرستان ایذه

افزایش غلظت دی اکسیدکربن درجوزمین به عنوان اصلی ترین عامل تغییرات اقلیمی است که تغییر دراکوسیستم ها و درنتیجه کاهش تنوع زیستی ازعواقب و خسارت ناشی ازآن می باشد بنابراین جلوگیری ازورود وکاهش پیش ازسطح آستانه تحمل الایندگی دی اکسیدکربن اتمسفری امری ضروری به نظر می رسد بررسی چگونگی تغییرات کربن الی و کربن معدنی درکاربردهای متفاوت درراستای این هدف ضروری است نوع کاربری اراضی تاثیرجدی روی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی به ویژه کربن آلی و کربن معدنی می گذارد این پژوهش باهدف بررسی برخی ازخصوصیات شیمیایی و فیزیکی خاک درکاربریهای مختلف درشهرستان ایذه صورت گرفته است برای این منظور 3نوع کاربری شامل اراضی زراعی جنگل و مرتع مشخص گردید نمونههای خاک ازعمق 0-10 سانتیمتری برداشته و پس ازتجزیه های شیمیایی و فیزیکی درکاربریهای متفاوت مقایسه شدند نتایج نشان داد که میزان کربن الی کربن معدنی نیتروژن کل سیلت رس شن وزن مخصوص ظاهری و پایداری خاکدانه ها دارای تفاوت معنی داری درسطح P ≤ 0/05 بین کاربریهاست میزان کربن آلی دراراضی جنگل کشاورزی و مرتع به ترتیب 2/035 و 1/610و1/740 می باشد همچنین میزان کربن معدنی دراراضی جنگل کشاورزی و مرتع به ترتیب 4/947و5/195 و5/101 می باشد این درحالی است که نوع کاربری تاثیر معنادار و مشخصی برشوری و واکنش خاک نداشت همچنین کربن آلی بیشترین همبستگی مثبت را با نیتروژن کل و پایداری خاکدانه ها و بیشترین همبستگی منفی را با وزن مخصوص ظاهری دارد و ازسوی دیگر کربن معدنی بیشترین همبستگی مثبت را با شن و بیشترین همبستگی منفی را با پایداری خاکدانه ها دارد

Keywords:

کربن آلی , کربن معدنی , کاربری اراضی , شهرستان ایذه