صفا فضیلت خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای برنامه ریزی روستایی دانشگاه چمران
منصور خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا گرایش آب و هوا شناسی
محمدحسین حسن پور - کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی
حجت الله تقوی - کارشناس ارشد علوم سیاسی

کاهش نابرابری در بهره مندی از منابع، دست آوردها و امکانات جامعه، یکی از مهمترین معیارهای اساسی توسعه به شمار می آید. مفهوم توسعه علاوه بر رشد در همه جهات، توزیع متعادل را نیز در بر می گیرد، توزیع متعادل امکانات و خدمات، گامی در جهت از بین بردن تفاوت های ناحیه ای و پراکندگی متناسب جمعیت در سطح منطقه است. توسعه متعادل و متوازن فضاهای جغرافیایی، نیازمند بررسی دقیق و همه جانبه مسایل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و شناخت بهتر نیازهای جامعه و بهبود آنهاست. به همین جهت از جمله معیارهای معمول در برنامه ریزی منطقه ای، سطح بندی نواحی بر اساس برخورداری از شاخص های مختلف توسعه است . هدف اصلی این پژوهش سنجش درجه توسعه ی روستاهای شهرستان های لنده در استان کهگیلویه و بویر احمد بر اساس پاره ای از شاخص های توسعه بمنظور دستیابی به میزان و علل نابرابری های منطقه ای همراه با ارایه راهکارهایی برای کاهش عدم توسعه یافتگی نواحی می باشد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی با استفاده از مدل (AHP) و تاپسیس است. پس از تجزیه تحلیل مدل نتایج بدست آمده بیانگر این است که میان روستاهای شهرستان های لنده به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه تفاوت اساسی وجود دارد

AHP ،درجه توسعه یافتگی، شهرستان لنده ، تاپسیس