بررسی اثر تنظیم کننده رشد سایکوسل ( CCC ) در تاریخ های کاشت مطلوب و تاخیری بر ویژگی های فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی دو رقم پنبه

پنبه جزء محصولات مناطق گرمسیری است. تاریخ کاشت پنبه در مناطق معتدله با توجه به دوره رشد طولانی و از طرفی رشد نامحدود رویشی از اهمیت زیادی برخوردار است. تاخیر مراحل زایشی سبب تشدید خسارت سرمای زودرس پاییزه و طغیان آفات آخر فصل می گردد. برخی از مواد تنظیم کننده رشد مانند سایکوسل قادر هستند با کنترل رشد رویشی به نفع رشد زایشی عمل کنند و باعث القای رشد زایشی گردد. بر این اساس آزمایشی به صورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد اجرا شد. تاریخ کاشت در سه سطح( کاشت اول، دهم و بیستم خرداد) در پلات های اصلی و ارقام پنبه( ورامین و خرداد) در پلات های فرعی و تنظیم کننده رشد سایکوسل نیز در دو سطح ( مصرف و عدم مصرف ) در پلات های فرعی فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد مصرف تنظیم کننده رشد صفاتی مانند عملکرد چین اول، شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته، درجه سبزینگی و شاخص برداشت را بطور معنی داری کاهش داد. اثر متقابل کاربرد سایکوسل ، تاریخ کاشت و رقم بر صفات عملکرد در چین دوم و عملکرد کل وش معنی دار بود. بیشترین عملکرد وش در رقم خرداد و در تاریخ کاشت سوم حاصل شد و کمترین میزان عملکرد وش در رقم ورامین و در تاریخ کاشت سوم مشاهده شد. رقم خرداد به عنوان رقم زودرس در تاریخ های کاشت مختلف بهترین سازگاری را با شرایط منطقه مورد آزمایش داشت که می توان آن را به عنوان رقم جایگزین رقم ورامین در تاریخ های کشت تاخیری معرفی نمود

Keywords:

پنبه , تاریخ کاشت , رقم , عملکرد , تنظیم کننده رشد