مهدی هاشمی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی عمران، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
علیرضا لوایی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
علیرضا لهراسبی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران

ژیوگریدها گروهی دیگر از خانواده ژیوسینتتیک ها می باشند که از جنس پلی استر و پلی اتیلن و یا ترکیبی از این مواد و یا سایر مواد مشابه بوده و در ضخامت ، سایز و ابعاد مختلف به صورت شبکه های سه بعدی تولید می شوند. ژیوگرید ها به عنوان تقویت کننده های مناسب خاک مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا آنها دارای مقاوت کششی بالا بوده و قفل شدگی قابل توجهی را در ساختار شبکه به وجود می آورند. در این مقاله به بررسی تاثیر ژیوگرید بر رفتار خاک و سازه پرداخته شده است. فرض بر این خواهد بود که بر روی یک بستر ماسه ای، ساختمانی با ویژگی ها و بارگذاری های مشخص و ثابت وجود دارد، و تاثیر متقابل خاک و سازه در نرم افزار ABAQUS مدلسازی خواهد شد. مقایسه نتایج شامل تغییرات در نشست سازه، تغییر مکان های جانبی و نیز تنش های قایم در خاک مورد توجه می باشد. مدلسازی محیط خاک در نرم افزار ABAQUS و بررسی اثرات سازه ای در نرم افزار SAP انجام می شود. براساس یافته های تحقیق، استفاده از ژیوگرید به صورت کلی، منجر به کاهش جابجابی در هر دو حالت استاتیکی و دینامیکی می گردد. مقدار متوسط کاهش برای حالت استاتیکی برابر با 47 % و برای شرایط دینامیکی معادل 52 % می باشد. لذا استفاده از ژیوگرید در حالت دینامیکی تاثیر بیشتری در کاهش جابجابی طبقات داشته است. اما با توجه به متوسط مقادیر کاهشی فوق می توان نتیجه گرفت که استفاده از این تکنیک در بهسازی شرایط خاک زیر فونداسیون، عموما در محدوده 50 % کاهش در مقادیر جابجابی ساختمان ایجاد می نماید.

خاک، سازه، اندرکنش، آباکوس