افسانه نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه محقق اردبیلی
محمد قربان پور - استادیار گروه مهندسی شیمیدانشگاه محقق اردبیلی

صنعت بستهبندی مواد غذایی با مصرف بالایی از پلاستیکهای بر پایهی پلیمرهای نفتی یکی از منابع اصلی آلودگی محیط زیست به شمارمیرود. روشهای محدود بازیافت و انباشت زبالههای پلاستیکی در اراضی و همچنین کاهش منابع فسیلی سبب شده بکارگیری پلیمرهایزیست تخریبپذیری مانند کیتوزان در این صنعت ضرورت یابد. این پلی ساکارید طبیعی علاوه بر زیست تخریبپذیری، زیستسازگاری،غیر سمی بودن، خاصیت آنتی باکتریال در برابر طیف گستردهای از قارچها، باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی دارد. این ویژگی متمایز کیتوزان نسبت به سایر بیوپلیمرها، پتانسیل بالای آن در تولید بسته بندی فعال و هوشمند را نشان میدهد. با وجود تمامی خواصمطلوب کیتوزان، مقاومت مکانیکی و پایداری حرارتی ضعیف، نفوذ پذیری نسبت به گازها و بخارآب محدودیت کاربرد این پلیمر را به همراه داشته است. استفاده از پرکنندهها و تقویتکنندههای نانومتری یکی از روشهای غلبه بر کاستیهای ذاتی پلیمر کیتوزان است که طی دهههای اخیر مورد توجه محققان قرار گرفته است. در مقاله حاضر، مروری بر روی پژوهشهای انجام شده در راستای توسعه فیلمها وپوششهای نانوبیوکامپوزیتی مبتنی بر کیتوزان و بهبود خواص آن از طریق پرکنندهها و تقویتکنندههای نانو متری در جهت به کارگیری آن در تولید بستهبندی مواد غذایی شده است.

کیتوزان، نانو بیوکامپوزیت، فیلم، ضد باکتری، بستهبندی مواد غذایی