سارا شعبانی

یکی از عواقب مهم روانی زلزله و هر آسیب و ضایعه ی بزرگ طبیعی و یا غیر طیبعی ، اختلال استرس پس از آسیب ( PTSD) است . اختلالی که با نشانه هایی از قبیل یاد آوری مکرر رویدادهای ناراحت کننده بر اثر مواجه شدن با نشانه های درونی و برونی رویداد آسیب زا و گریز از مواجه شدن با چنین نشانه هایی ، سردی و کرختی عاطفی ، گوشه گیری و نا امیدی ، مشکلات خواب ، تحریک پذیری و اشکال در تمرکز ، که در مدت بیش از یک ماه تداوم داشته باشد ؛ شناخته می شود .در درمان این عارضه داروهای ی از قبیل ،ایمی پرامین ، آمی تریپ تیلین ، مهار کننده های منو آمینو اکسیداز ، ترازودون و داروهای ضد صرع موثرند . رواندرمانی ها شامل : روان پویشی : پالایش و تخلیه ی هیجانی ؛ رفتار درمانی : با شیوه ی مواجه سازی ممتد ؛ درمان شناختی : روان درمانی کوتاه مدت ؛ گروه درمانی و خانواده درمانی ؛ و رو ش حساسیت زدایی و باز پردازی حرکات چشم ( EMDR) هستند . EMDR روشی است که در درمان اضطراب ، وحشتزدگی PTSD ، و بسیاری از اختلالات اضطرابی موفق بوده است . این روش از تحریک دو سویه ، حرکت راست – چپ چشم ، و تحریک بساوشی به صورت تناوبی در نیمکره های مخالف مغز ، بر ای آزاد کردن تجربه های هیجانی استفاده می کندEMDR ابتدا خاطرات و هیجانات منفی را که در سیستم عصبی فرد ذخیره شده اند آزاد کرده و سپس برای پردازش مجدد آنها به مغز کمک می کند . این روش خاطرات را سرکوب یا حذف نمی کند ، بلکه هیجانات منفی همراه با خاطره را خنثی کرده و اضطراب و ترس فرد را با هیجانات و افکار مثبت جایگزین می کند و برای این کار از ناهشیار او بهره می گیرد .

حادثه ی آسیب زا ،اختلال استرس پس از آسیب ، ( PTSD) روان درمانی ، حساسیت زدایی و ، بازپردازی حرکات چشم (EMDR)