برات قبادیان - عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

دردو دهه گذشته در زمینه توسعه تکنولوژی موتورهای دیزل و در نتیجه خودروهای سواری دیزل تحولات شگرفی به وقوع پیوست که خودروهای سواری دیزل امروزی را متفاوت از نسلهای قبلی نموده است. توان بیشتر اندازه کوچکتر، راندمان بیشتر، آلودگی و مصرف سوخت کمتر، طول عمر بیشتر و فاصله طولانی تر بین تعمیرات بر جذابیت خودوهای سواری دیزلی افزوده و در نتیجه خودروسازان و مردم را به تولید و مصرف آنها ترغیب نمود. تکنولوژیهای تهیه سوخت مناسب، تکنولوژیهای احتراق رقیق- سوز و تکنولوژیهای پیشرفته انتشارات دیزل موجب شد تا قابلیت پوشش استاندارد های آلودگی خودروهای سواری دیزل حتی بهتر از خودروهای سواری بنزینی مشابه بشود. این موضوع باعث شد تا مصرف کنندگان برای استفاده از خودروهای سواری دیزل تمایل بیشتری داشته و شرکتهای خودروسازی جهان نیز سهم بیشتری از تولیدات خود را به خودروهای سواری دیزل اختصاص دهند به گونه ای که در ماه اکتبر سال 2004 میانگین خودروهای سواری شماره گذاری شده و در اروپا برای همان سال به حدود 52 درصد رسیده و از این میزان در کشور اتریش به 90 درصد برسد. آینده خودروهای سواری دیزل در دنیا بسیار روشن است. آمریکا تا سال 2020 میلادی 30 درصد از کل خودرو های سواری تولیدی خود را سواری دیزل اختصاص خواهد داد و ژاپن برنامه فروش خوروهای سواری دیزل در سال 2006 را به 50 درصد افزایش داده است. برنامه تولید خودروهای سواری دیزل در اروپا نیز به نفع این خودروها رو به فزونی است. در ایران سالهاست که واردات، تولید و شماره گذاری خودروهای سواری دیزل ممنوع گردیده است. گرچه اصل دایر نمودن این ممنوعیت همراه با ابهام بوده است لیکن ادامه این ممنوعیت سالیانه میلیاردها دلار به اقتصاد ملی و شهروندان ایرانی زیان وارد می نماید. در سال 1384 باید بیش از 4 میلیارد دلار بنزین وارد کشور شود که می توانست از طریق مصرف سوخت دیزل جایگزین شود. بنابراین باید اذعان کرد که اختصاص درصدی از شماره گذاری خودروهای سواری به خودروهای دیزل در کشور ما برای تامین مطمئن سوخت در آینده یک اجبار است ونه یک انتخاب.

سوخت دیزل، موتور دیزل، خودروهای سواری دیزل، خودروهای پاک