سجاد ورمزیار - کارشناس ارشد مهندسی مواد و متالورژی، گرایش جوشکاری دانشگاه صنعتی سهند تبریز،
علیرضا ابراهیمی - دانشیار دانشکده مهندسی معدن و متالورژی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
بیت اله اقبالی - دانشیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه صنعتی سهند تبریز

یکی از مشکلات فرآیند جوشکاری TIG با فلاکس فعال (TIG-A (در جوشکاری آلیاژهای آلومینیم،افزایش بیش از حد ولتاژ و افزایش حرارت ورودی است که میتواند باعث تبخیر بیش از حد عناصر سبک موجود در آلیاژهای آلومینیم نظیر منیزیم شود. با توسعه فرآیند جوشکاری TIG با دو باند فلاکس فعال (TIG-FB (علاوه بر کاهش مشکل اخیر، جوش عمیقتری نسبت به جوشکاری TIG-A ایجاد میشود. افزایش عمق نفوذی تا حد 3تا 4 برابر نسبت به فرآیند جوشکاری TIG مرسوم در بکارگیری این روش در جوشکاری اغلب آلیاژهای آلومینیم گزارش شده است.cm2/mg در این پژوهش تاثیر چگالی سطحی فلاکس اکسید سیلیسیم در مقادیر 8/1 ،6 ،12 و 18 بر عمق نفوذ و هندسه جوش آلیاژ AA7039 در فرآیند جوشکاری TIG-FB مورد مطالعه قرار گرفت. به ترتیب عمق نفوذهای 2/6 ،7/7 ،9/7 و mm 2/8 حاصل شد. در توضیح تغییرات مشاهده شده به مکانیزم انقباض قوس ناشی از افزایش در ولتاژ جوشکاری و لذا افزایش حرارت ورودی و مقاومت الکتریکی بالا و نقطه ذوب و جوش بالای فلاکس استناد شد. این مکانیزم تغییر گرادیان دمایی را به همراه دارد که در نهایت باعث افزایش عمق و نسبت عمق به پهنای جوش میشود. با افزودن فلاکس SiO2 نسبت عمق به پهنا از 22/0 در فرآیند جوشکاری TIGمرسوم تا 71/0 افزایش یافت. در مجموع جوشکاری TIG-FB با فلاکس SiO2 نسبت عمق به پهنای جوش را تا %300 نسبت به جوشکاری TIG معمولی افزایش داد.

فرآیند جوشکاری TIG-FB ،آلیاژ AA7039 ،اکسید سیلیسیم، نسبت عمق به پهنای جوش