اثر حرارت ورودی بر خواص مکانیکی نانوکامپوزیت Gr-2Al1050/TiO تولید شده با فرایند اصطکاکی تلاطمی
عنوان مقاله: اثر حرارت ورودی بر خواص مکانیکی نانوکامپوزیت Gr-2Al1050/TiO تولید شده با فرایند اصطکاکی تلاطمی
شناسه ملی مقاله: IMES10_125
منتشر شده در دهمین همایش مشترک و پنجمین کنفرانس بین المللی انجمن مهندسی مواد و متالورژی و انجمن علمی ریخته گری ایران در سال 1395
شناسه ملی مقاله: IMES10_125
منتشر شده در دهمین همایش مشترک و پنجمین کنفرانس بین المللی انجمن مهندسی مواد و متالورژی و انجمن علمی ریخته گری ایران در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد فرشباف احمدی پور - کارشناسی ارشد مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف جوشکاری
مجتبی موحدی - استادیار دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف جوشکاری
امیرحسین کوکبی - استاد دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف جوشکاری
سمانه احمدیان - کارشناسی ارشد مهندسی و علم مواد مرکز تحقیقات مواد پیشرفته دانشگاه صنعتی سهند شناسایی و انتخاب مواد
خلاصه مقاله:
محمد فرشباف احمدی پور - کارشناسی ارشد مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف جوشکاری
مجتبی موحدی - استادیار دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف جوشکاری
امیرحسین کوکبی - استاد دانشکده مهندسی و علم مواد دانشگاه صنعتی شریف جوشکاری
سمانه احمدیان - کارشناسی ارشد مهندسی و علم مواد مرکز تحقیقات مواد پیشرفته دانشگاه صنعتی سهند شناسایی و انتخاب مواد
در این پژوهش امکان تولید نانوکامپوزیت Al1050 با ذرات تقویت کننده 2TiO و گرافیت به وسیله فرایند اصطکاکی تلاطمی مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر سرعت چرخشی900و1200 و1500دوربردقیقه و سرعت حرکت خطی 50و100و150 میلیمتر بر دقیقه( بر روی تحولات ریزساختاری و خواص نانوکامپوزیت تولیده شده مطالعه شد. آزمون کشش طولی، میکروسختی سنجی و آزمون سایش برای ارزیابی تغییرات خواص مکانیکی نمونههای تحت فرایند انجام شد. همچنین برای مطالعه تغییرات ریزساختاری و تشکیل ترکیبات بین فلزی ) IMCs ( از میکروسکوپهای نوری، الکترونی روبشی و آنالیز تفرق اشعه ایکس استفاده شد. نتایج حصولموفقیت آمیز نانوکامپوزیت را نشان میدهند. مطالعات ریزساختاری نشان میدهد که میزان حرارت بهینهای برای بهبود توزیع ذرات و سیلان مواد قابل تعریف میباشد. در مقادیر کمتر یا بیشتر از این مقدار بهینه، دستیابی بههمگنی مطلوب توزیع ذرات در زمینه میسر نمیباشد. با افزایش سرعت چرخشی یا کاهش سرعت حرکت خطی،استحکام کششی و سختی در دو بازه مجزا ابتدا افزایش و سپس کاهش مییابد. در مقادیر کم حرارت ورودی،ساختار ریزدانه منجر به افزایش استحکام شده و با افزایش حرارت ورودی، بهبود توزیع ذرات منجر به افزایش استحکام میشود. مطالعه نتایج حاصل از سایش نشان میدهد که حضور گرافیت و 2TiO ، ضریب اصطکاک و نرخ سایش را به ترتیب 20 % و 19 % کاهش می دهد
کلمات کلیدی: فرایند اصطکاکی تلاطمی، نانوکامپوزیت، نانوذرات، 2TiO ، گرافیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/574570/