امین کرویی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان
علیرضا محمودیان - دکترای مهندسی مواد، استادیار دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
صدیقه اسدی نژاد - کارشناسی مهندسی مواد، کارشناس ارشد تحقیقات پیرومتالورژی، امور تحقیق و توسعه، شرکت ملی صنایع مس ایران،
حسین محققی دررنج - کارشناسی مهندسی مکانیک، سرپرست تعمیرات امور معدن، شرکت ملی صنایع مس ایران

در این پژوهش با بررسی ریزساختار و خواص سایشی دو قطعه تهیه شده از تیغه شاول معدن مجتمع مس سرچشمه که با الکترودهای مختلف در روش جوشکاری با الکترود دستی پوشش داده شده بودند، تلاش شده است تا تاثیر سختکاری سطحی بر رفتار سایشی قطعات مذکور مورد بررسی قرار گیرد تا الکترود مناسب جهت پوشش سطحی قطعات مستهلک انتخاب شود. با توجه به نتایج به دست آمده و پس از مقایسه کاهش وزن قطعات جوشکاری شده با فلز پایه (BM (مشخص گردید سختکاری سطحی به روش جوشکاری با متد SMAW و الکترود 63-HB Selectatc در همه موارد موجب کاهش وزن کمتر قطعه در قبال سایش شده و در نتیجه باعث افزایش مقاومت به سایش قطعه گردیده است. تشکیل کاربیدهای کروم (از هر نوع) در فلز جوش نمونههای جوشکاری شده، تاثیر به سزایی در افزایش سختی نمونه پایه از 2/40 به حدود 58 راکولC شده است. این امر در کنار کاهش ضریب اصطکاک نمونه از 65/0 به 56/0 باعث بهبود مقاومت به سایش این نمونهها در مقایسه با نمونه BM شده است. نهایتا طبق نظربه آرچارد و دیاگرام انتخاب مواد CSE الکترود مذکور بهعنوان یکی از الکترودهای مطلوب برای استفاده در سختکاری سطحی تیغه شاول معدن مس سرچشمه معرفی شد.

تیغه شاول، سخت کاری سطحی، آزمون سایش، رابطه آرچارد، دیاگرام انتخاب مواد CSE