مهران قنبری مطلق - دانشجوی کارشناسی ارشد ، مهندسی عمران مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
مهدی روانشادنیا - استاد دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

در دهه های اخیر کلان شهرها به نحو بی سابقه ای گسترش یافته اند. این گسترش کالبدی در بسیاریاز موارد بیش از افزایش جمعیت بوده است؛ ترافیک بالای درون شهری و جدایی بیش از حد محل کار ومسکن، آلودگی های زیست محیطی و توسعه بی رویه شهرها بر روی اراضی زراعی، اتلاف وقت، سوخت وانرژی و ... همه مولود گسترش ناموزون شهری است . بلند مرتبه سازی یکی از راهکارهای مناسب درجهت کنترل و توسعه شهرها می باشد. این روش پاسخی طبیعی به رشد جمعیت، کمبود زمین، افزایشسطح زیر پوشش خدمات شهری و محدودیت های توسعه افقی شهرها می باشد، ولی در جایی که بسترمناسب خود را از نظر طبیعی نیافته باشد، مشکلات جدیدی ایجاد می کند . با وجود اینکه امروزه در اوجساخت و ساز ساختمان های بلندمرتبه هستیم، بسیاری از این ساختمان ها در حالت غیر دوستانه بامحیط زیست، استاندارد و بازده پایین، مصرف و آلودگی بالا، سیمای بد و بدون ویژگی های خاصهستند. این نوع از توسعه پایدار نیست . روش مورد استفاده در این مقاله، تجزیه و تحلیل راهکارهایحفظ محیط زیست، ایمنی و بهره وری ساختمان های بلند، در راستای حل مشکلات ذکر شده در بالا وایجاد توسعه پایدار است. هدف این مقاله بحث در مورد توسعه پایدار زیست محیطی ساختمان های بلندمرتبه در شهرهاست.

ساختمان بلندمرتبه، توسعه پایدار و اثرات زیست محیطی