نرگس ابوطالب - کارشناس ارشد مهندسی معماری

امروزه شهرها برخلاف جوامع زیستی طبیعی، یک اکوسیستم مصنوع متشکل از طبیعت، اقتصاد واجتماع هستند که توسط فعالیت هایانسان، ساخته شده اند و توسط سیستم های طبیعی حمایت کننده، پایدار می مانند و با فرایندهای اکولوژی به حیات خود ادامه میدهند. توجه به بوم و رویکرد بوم گرایی با بحث راجع به اکولوژی پا گرفت .این اندیشه در توسعه پایدار بصورت مفاهیمی چونشهر اکولوژیکی و پارک های اکولوژیکی تجلی می یابد. در حال حاضر با توسعه سریع پیشرفت های صنعتی و تکنولوژی، حضور فعال انساندر فضاهای باز شهری کمتر بوده و با طبیعت نیز بیگانه شده است. این نقضان با طراحی پارک های اکولوژیکی به عنوان ترکیبی از منظرطبیعی و منظر فرهنگی تا حدی قابل حل است به عبارتی اکوپارک ها به مثابه اکوسیستم شهری امروزه بشمار می آید که در آنها فضاهایجمعی با رویکرد اکولوژیکی طراحی می شود و عواملی از جمله افزایش تعاملات اجتماعی هدفمند در راستای آموزش مستقیم و غیر مستقیم وارایه راهکارهای حفاظت از محیط زیست که، چهارچوب اصلی طراحی و عملکردی آن را تشکیل می دهند وشناخت و بکارگیری مفاهیماکولوژیکی در طراحی آن امری الزامیست. در این راستا ، مقاله فوق با هدف بررسی ویژگیهای اصلی اکولوژیکی سعی در ارایه راهکاری مناسببرای طراحی پارک های اکولوژی و امکان توسعه آنها در قالب گسترش کالبدی و توسعه عملکردی قدم برداشته است تا با ایجاد بسترمناسب فرهنگی برگرفته ازویژگی های بومی، ارزش هاو هویت جامعه در فضای شهری سالم، پویاو سرزنده، پاسخگوی رفتارها و نیازهایاستفاده کنندگان، باشد.

اکوپارک، اکوسیستم شهری، توسعه پایدار، ویژگی های اکولوژیکی، تعاملات اجتماعی