مهرو عیوضی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
فاطمه طباطبایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
محسن روشن - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران

با توجه به روند روبه رشد جمعیت و جذب و هجوم توریسم روبه سواحل شمالی کشور برای تفریح و استراحت، گردشگری ساحلی می تواند باعث برهم خوردن تعادل محیطی گردد اثرات زیانباری بر توسعه گردشگری و از بین رفتن ارزش ها و هویت فرهنگی گردد. در این راستا حفظ محیط زیست یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار محسوب می گردد. از طرفی به دلیل بافت تاریخی و جاذبه منحصر به فرد و برخورداری همزمان از دامنه جنگلی و سواحل دریای خزر شهر رامسر از پرطرفدارترین مناطق دیدنی و گردشگری ایران محسوب می شود و سالانه پذیرای هزاران توریسم و گردشگر داخلی و خارجی می باشد. از این رو در این مقاله سعی می گردد با برنامه ریزی مناسب با توجه به امکانات محلی و ظرفیت های موجود و درنظر گرفتن رویکرد پایداری و بررسی اقلیم و عناصر اقلیمی تاثیرگذار در جذب توریسم و روابط بین فعالیت های انسانی و عوامل اقلیمی به رشد گردشگری در این منطقه کمک شایانی گردد. روش نمونه گیری با استفاده از پرسشنامه بصورت تصادفی و روش اندازه گیری (آماری- مقایسه ای- توصیفی) می باشد. (از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 1105) برای توصیف و تحلیل داده ها استفاده شد. برای شناسایی عوامل (1- نظافت، کیفیت و امنیت اجتماعی، 2- امکانات گردشگری 3-فضای تفریحی گروهی، 4- دسترسی ها، خدمات رفاهی)، روش تحلیل عاملی با الگوی مولفه های اصلی مورد استفاده قرار گرفت. 17 شاخص کیفی ساحلی رامسر از سوی گردشگران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل شاخص های کیفی سوال رامسرنشان می دهد که در مجموع 7 شاخص معادل کیفیت نسبتا مطلوب و 10 شاخص دیگر هم تراز کیفیت نامطلوب ارزیابی می شود. میان این عوامل کیفی و میزان رضایت از فضای گردشگری نامبرده ارتباط تنگاتنگ وجود دارد که برخی از اصلی ترین شاخص ها را به ترتیب الویت بیان نمودیم.

گردشگر، جلب رضایت گردشگر، امکانات توریسم، کیفیت محیطی، رامسر