صبا خویی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش

مناسب سازی محیط متناسب با نیاز های معلولان، یکی از مهم ترین عوامل در ادراک محیط و فراهم ساختنفضا و محیط های شهری جهت ورود معلولان به فضاهای جمعی می باشد. زیرا ادراک کامل محیط و فضا دردرجه ی اول به وسیله ی یکی از حواس پنج گانه می باشد و در صورتیکه شخصی فاقد یکی از این حواس و یافاقد توانایی لازم باشد، در ادراک محیط برای او اختلال ایجاد می شود. در این تحقیق سعی شده تا با بررسی وارایه راه کارهای مناسب سازی همزمان تاثیر آنها بر روی روحیه ی معلولان برای ورود به فضاهای جمعیبررسی شود. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای جمع اوری شده است. بر اساسیافته های این پژوهش بین رفتارهای معلولان و ویژگی های محیط رابطه ی متقابل و غیر قابل انکار ومستحکمی وجود دارد و می توان نتیجه گرفت که نوع نگرش آنها به جهان هستی تحت تاثیر نحوه ی ادراکآنها از محیط و فضای ساخته شده شکل می یابد و یا تغییر می پذیرد.

محله، شهر، معلول، تعاملات اجتماعی